ေကာင္ေလးငယ္သို႔ေပးစာ(အမွတ္စဥ္-၁)
(မင္းစုိးစံ)
(မင္းစုိးစံ)
ေကာင္ေလးငယ္ေရ ေနေကာင္းတယ္မဟုတ္လား? သတိရ,စရာေတြႀကံဳလာလို႔ ဒီစာကိုေရးလိုက္တာပါ။ ငယ္က်ိဳးငယ္နာေတြေတာ့ မေျပာပါဘူး၊ ေျပာလ်င္ ကုန္မွာမဟုတ္ဘူးေလ။ သိတဲ့အတိုင္းေပါ့။
မင္းေပးလုိက္တဲ့ ဗြီစီဒီ ကို ရ,တာၾကာေနၿပီ၊ ၾကာဆိုကြာ အခုဆို ေျခာက္ႏွစ္ေတာင္ရွိေနၿပီကြ။ ဟိုတေလာတုန္း က မင္းတို႔ကို နအဖ က ေဘာ္ဒီဂတ္ဆိုလား၊ ထားမယ္ဆိုတာ အခုေတာ့ ေသျခာသြားၿပီေပါ့ေနာ္။ မင္းလည္း ေဘာ္ဒီဂတ္လုပ္မွာပဲ မဟုတ္လား?
တခုေတာ့ေျပာခ်င္တယ္ ေကာင္ေလးငယ္ရာ၊ အဲဒီ ေဘာ္ဒီဂတ္အလုပ္ဆိုတာ မင္းတို႔ငါတို႔ ေျခာက္ေယာက္စာ အတြက္ ဆိုင္မွာဝယ္ေသာက္တဲ့ ေကာ္ဖီမ်ိဳးမဟုတ္ဘူးလို႔ ထင္တာပဲ။
မင္းလည္းမွတ္မိမွာပါ၊ တခ်ိန္တုန္းက ဦးပါအိ လၻက္ရည္ဆိုင္မွာ ငါတို႔ ေျခာက္ေယာက္ ေကာ္ဖီနဲ႔ ပဲပလာတာ စားခဲ့ၾကတာေလကြာ။ အရသာရွိလိုက္တာ မေျပာပါနဲ႔ေတာ့၊ ေအးေအး အဲဒီေကာ္ဖီနဲ႔ပဲပလာတာလို အရသာမရွိ ႏိုင္မွန္းမင္းသိလ်က္နဲ႔ ဘာလို႔ နယ္ျခားေစာင့္တပ္လုပ္ခ်င္ရတာလဲကြာ။
ေကာင္ေလးငယ္ ငါမင္းကို ေျပာမယ္၊ အေသအျခာနားေထာင္ေပးပါ။ မင္းတို႔ေကအင္ယူက ထြက္သြားတုန္းက ဘာေတြမေၾကနပ္လို႔လဲ? အခု မင္းတို႔မေၾကနပ္ခ်က္ေတြအားလုံး အေၾကနပ္ႀကီးေၾကနပ္ကုန္လို႔ နယ္ျခားေစာင့္ တပ္လုပ္တာေတာ့ ဟုတ္မယ္မထင္ဘူး။
အဲဒါပဲကြ ဘီဘီစီက ဦးေဖသန္းေျပာခဲ့တဲ့ဥပမာတခုရွိတယ္၊ မင္းမွတ္မိမွာပါ၊ မင္းနဲ႔ငါနဲ႔က ဘီဘီစီအတူနား ေထာင္ခဲ့ၾကတာပဲဥစၥာ။ မွတ္မိလည္း နားေထာင္ကြာ ထပ္ေျပာျပမယ္။ ပိုမွတ္မိသြားေအာင္။
ဘာတဲ့ လူတေယာက္က သူ႔နဖူးႀကီးေျပာင္လာတာကို သိပ္ဟန္က်တာပဲ၊ ဆံပင္ၿဖီးရ,တာ သက္သာသြားတယ္ လို႔ေျပာေတာ့ သူ႔ေဘးကလူက ဘာျပန္ေျပာသလဲမွတ္လဲ? ဆံပင္ၿဖီးရတာ သက္သာေပမယ့္ မ်က္ႏွာသစ္တဲ့အ ခါက်ေတာ့ က်ယ္လာတဲ့နဖူးက အလုပ္ပိုလာတာေပါ့တဲ့။
ေအး တေနရာမွာ တခုသက္သာေပမယ့္ တခုက မသက္သာဘူးဆိုတာေျပာခ်င္လို႔ပဲ။
ေနာက္တခုေျပာမယ္ကြာ အၿမိဳင္၊ ဖါ့က်ဳန္း၊ ေမာင္သံလုံး တုိ႔အသတ္ခံရတဲ့ကိစၥ မင္းမေၾကနပ္ဘူးဆိုတာ ငါသိပါတယ္၊ ငါလည္းခံစားရ,ပါတယ္၊ သူတို႔ငါတို႔က ဘာသာတူေတြ စကားတူေတြ မခံစားရပဲေနပါ့မလား။ ေမးခြန္းတခုထြက္လာလို႔ အေျဖတခုပဲရွိရမယ္ဆိုလ်င္ ဒီအေျဖဟာ အလုံးစုံမွန္တဲ့ အေျဖမျဖစ္ႏိုင္ဘူး တဲ့။ သခၤ်ာ တပုဒ္ရဲ့အေျဖဟာ တခုတည္းရွိရမွာျဖစ္ေပမယ့္ တြက္နည္းက တခုတည္းရွိတာမဟုတ္ပါဘူး ေကာင္ေလးငယ္။
ၿပီးခဲ့တဲ့ သုံးႏွစ္ေလာက္တုန္းက မင္းရဲ့ အမိန္႔နဲ႔ ငါတို႔မင္းတို႔ေလးစားတဲ့ ဗိုလ္အဲ႐ိုး ေသရ,တယ္ကြာ။ ဗိုလ္အဲ႐ိုး ဆိုတာ မင္းရဲ့ဆရာပဲမဟုတ္လား။ ကိုယ့္အခ်င္းခ်င္းသတ္တာပဲကြာ ဘာဆန္းတာလိုက္လို႔။ တေန႔လူေတြ အား လုံး ေသၾကရမွာခ်ည္းပဲလို႔ မင္းေျပာမွာေပါ့။
သူက ကိုယ့္ကိုမိလ်င္ ကိုယ္ေသ၊ ကိုယ္က သူ႔ကိုမိလ်င္ သတ္ပစ္။ အဲဒါလားကြာ ေတာ္လွန္ေရး။ အဲဒါလားကြာ အမ်ိဳးသားလြတ္ေျမာက္ေရး။ အဲဒါမ်ိဳးလား ႏိုင္ငံေတာ္ၿငိမ္ဝပ္ပိျပားေရး ေဝးေသးတယ္ေကာင္ေလးငယ္ ေဝး ေသးတယ္။ လူသတ္တိုင္းသာ ေအာင္ျမင္မယ္ဆိုလ်င္ ဒီမွာေကာင္ေလးငယ္ ကရင္ဗမာ အဓိက႐ုဏ္းတုန္းက ေသလိုက္ၾကတဲ့ဗမာေတြ၊ ေသလိုက္ၾကတဲ့ ကရင္ေတြ။ အဲဒီကတည္းက ကိစၥျပတ္ေနေလာက္ၿပီေပါ့ အခုေတာ့ ပြဲဆက္ကျပတ္ကိုမျပတ္ႏိုင္ဘူး။ ရွစ္ေလးလုံးဆိုတာက အနီးကပ္ဆုံးသက္ေသပဲ။
ကိုးရီးယား ကားေတြလိုပဲ ဘယ္ေတာ့ဇာတ္သိမ္းခန္းေရာက္မွန္း သိေတာင္မသိႏိုင္ဘူး။ ေဟးေကာင္ေလးငယ္ ငါေျပာတာ မွန္ရဲ့လား။
မမွန္လ်င္လည္း မတတ္ႏိုင္ဘူး။ ငါေတြ႔တာျမင္တာကို ျမင္တဲ့အတိုင္းေတြ႔တဲ့အတိုင္းေျပာတာ။
ဗိုလ္ေမာင္ေအး ငါ့ဆီဖုန္းဆက္ေသးတယ္။ သူေျပာတယ္ ကတုံး တုံးၿပီး သကၤန္းစီးရေတာ့မယ္ထင္တယ္တဲ့၊ ဘာလဲကြာ မင္းတို႔ဥစၥာကလည္း ေကအင္ယူက ဘာသာေရးခြဲျခားလို႔ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္နဲ႔ မင္းတို႔က ဒီ ေကဘီေအဖြဲ႔တယ္ မင္းတို႔အဖြဲ႔ကို ယုံၾကည္ေလးစားလို႔ လိုက္သြားတဲ့ ဗိုလ္ေမာင္ေအးက်ေတာ့ မင္းတို႔က ခရစ္ ယာန္ဆိုၿပီး ခြဲျခားတာေတာ့ မဟုတ္ေသးဘူးေနာ္။ စဥ္းစား။ စဥ္းစား။
လုပ္ပိုင္ခြင့္ေလးရ၊ အာဏာေလး နည္းနည္းရွိလာေတာ့ ေျမာက္ၾကြေျမာက္ၾကြနဲ႔၊ အခ်င္းခ်င္း ဗ်င္းဘို႔ေလာက္ပဲ။ အခုေတာ့ ဘာတတ္ႏိုင္ေသးတုန္း။ ေဘာ္ဒီဂတ္တဲ့။ ငါေလ ငါ့ကိုယ္ကိုကလိထိုးၿပီး ရယ္(ရီ)ပစ္လိုက္ခ်င္တယ္။
ငါမရယ္ႏိုင္ဘူးေကာင္ေလးငယ္၊ ဘာေၾကာင့္လဲ သိလား? ဇာတ္တူသားခ်င္းစားလို႔ ဟသၤာကိုးေသာင္းပ်က္မယ့္ ကိန္းဆိုက္ေနလို႔ေဟ့။ အခ်င္းခ်င္းပဲကြာ ငါတို႔ ထမင္းတအိုးထဲစားလာခဲ့ၾကတဲ့ ရဲဘာ္ရဲဘက္၊ ေသေဘာ္ေသ ဘက္ေတြပါလားဆိုတဲ့အဲဒီအျမင္ေလး နည္းနည္းေလာက္ရွိၾကည့္စမ္းပါ။ ေကာင္ေလးငယ္ေရ အဲဒီအခါမွာ တ ကယ့္ရန္သူဟာ ဘယ္သူလဲဆိုတာ မင္းေတြးမိလာပါလိမ့္မယ္။
ေအာ္ ေကာင္ေလးငယ္ ငါတို႔ေျခာက္ေယာက္ ေသာက္ခဲ့တဲ့ေကာ္ဖီအေၾကာင္း ေနာက္ႀကံဳလ်င္ ေျပာမယ္ေနာ္၊ အခုေတာ့ ခဏနားဦးမယ္။
မင္းကိုသိပ္ခ်စ္တဲ့
တခ်ိန္တုန္းက ေကာင္ေလးငယ္
မင္းစုိးစံ
အေဝးေရာက္ ကရင္ဒုကၡသည္တဦး