ကရင္ေတာ္လွန္ေရးအစပိုင္းတြင္ ကခ်င္တပ္မ်ားပူးေပါင္းပါ၀င္မႈ မွတ္တမ္း အက်ဥ္းခ်ဳပ္

 

General Smith Dun 

အားလုံးကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
ကရင္ေတာ္လွန္ေရးအစပိုင္းတြင္ ကခ်င္တပ္မ်ားပူးေပါင္းပါ၀င္မႈ မွတ္တမ္း အက်ဥ္းခ်ဳပ္ ေခါင္းစည္းပါ စာအုပ္ငယ္
ေလးထဲကေနၿပီး ကူးယူေရးသားေဖၚျပခဲ့တာ အပိုင္း ၂ပိုင္းရွိသြားခဲ့ၿပီျဖစ္ပါတယ္။
အခုေတာ့ အပိုင္း ၃ကို ဆက္လက္ကူးယူေရးသားတင္ျပထားပါတယ္။

စာအုပ္ထဲမွာက အပိုင္း(၁) အပိုင္း(၂) အပိုင္း(၃)ဆိုၿပီး အပိုင္းေတြခြဲထားတာမဟုတ္ပါဘူး။ က်ဳပ္ရဲ့လက္ရွိအေျခအနအရ တတ္ႏိုင္သေလာက္ကေလး လုပ္ႏိုင္ကိုင္ႏိုင္ေလာက္ကေလး ႀကိဳးစားလုပ္ေန
တာျဖစ္ပါတယ္။(ဘယ္သူမွ မခိုင္းပါဘူး။ အရႈတ္လုပ္ေနတာပါ)

သမုိင္းေရးသားသူရဲ့ အစပိုင္းေရးသားေဖၚျပထားခ်က္ေတြဟာ စိတ္၀င္စားစရာ အနည္းငယ္နည္းႏိုင္ေပမယ့္
ေနာက္ပိုင္းေရးသားေဖၚျပခ်က္ေတြမွာေတာ့ စိတ္လႈပ္ရွားစရာ သခၤန္းစာယူစရာေတြ တပုံတပင္ႀကီးရွိႏိုင္လိမ့္
မယ္လို႔ က်ဳပ္အေနနဲ႔ထင္ျမင္ယူဆမိပါတယ္၊ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ က်ဳပ္က သမိုင္းနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ေလ့လာသိ
ရွိမႈ အလြန္အကၽြံအားနည္းတဲ့ လူတဦးျဖစ္ေနလို႔ပါ။

ပထမပိုင္းမွာက စာအုပ္မိတ္ဆက္နဲ႔ စာေရးသူရဲ့ ကိုယ္ေရးအက်ဥ္းကို ေဖၚျပေရးသားထားၿပီး ဒုတိယပိုင္းမွာ
က် ေတာ့ ၿဗိတိသွ်ေတြ ဖြဲ႔စည္းေပးထားခဲ့တဲ့ ေသနတ္ကိုင္တပ္ရင္းေတြအေၾကာင္း နဲ႔ ႏိုင္ငံေရးအဖြဲ႔အစည္း
ေတြအေၾကာင္းနဲ႔အတူ ကရင္ကိုစစ္ခင္းရမယ့္အေျခအေနအထိကို ေရးသားေဖၚျပခဲ့ပါတယ္။

အခုတတိယပိုင္းမွာေတာ့ စစ္ဆင္ေရးကာလ အေတြ႔အႀကံဳေတြကို ေရးသားထားတာမို႔ (ဆက္လက္အားေပး ဖတ္ရႈေလ့လာလုိပါက) ဖတ္ရႈႏိုင္ၾကပါတယ္။
ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။

(မင္းစိုးစံ)

  

General Smith Dun 

ကရင္ေတာ္လွန္ေရးအစပိုင္းတြင္

ကခ်င္တပ္မ်ားပူးေပါင္းပါ၀င္မႈ 

မွတ္တမ္းအက်ဥ္းခ်ဳပ္ 

ဗိုလ္မွဴးႀကီး ဘန္လင္ေဇာ္တူး

တေန႔တြင္ ဗိုလ္ႀကီးေနာ္ဆိုင္းသည္ ပ်ဥ္းမနားၿမိ့ဳထဲတြင္ ဗမာအစိုးရတပ္မ်ားဖမ္းထားေသာ ကရင္အရပ္သားမ်ား ထံသြား၍ ကရင္အလံတခုႏွင့္ကရင္ေယာက္်ားေလး အသက္ ၁၂ႏွစ္ခန္႔ရွိသူတေယာက္ကိုပါေခၚယူလာၿပီး(C-coy) ထမင္းခ်က္ရုံ၌ ၀ွက္ထားလိုက္သည္၊ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ တပ္ရင္းဌာနခ်ဳပ္တြင္ သယ္ယူပို႔ေဆာင္ေရးတပ္၌ ဗမာတပ္သားမ်ားပါရွိေနသည့္အျပင္ အျခားလူမ်ားမသိေစရန္ျဖစ္သည္။

ေတာင္ငူသို႔ဆင္းမည့္ရက၌္ ထိုကရင္ကေလးကို တပ္အျပင္ဘက္ ႏွစ္ဖါလုံခန္႔အကြာရွိ ရြာတရြာ၏ဆိုင္တဆုိင္
တြင္ သြားထားေလသည္၊ဗိုလ္ႀကီးေနာ္ဆိုင္း၏ (C-coy)အရင္ခ်ီတက္ရန္ျဖစ္သည္၊ စစ္ခ်ီကားမ်ားအစီအရီ စီ
တန္းထားသည္ကို တပ္ရင္းမွဴးက စစ္ေဆးၾကည့္ရႈၿပီးသည္ႏွင့္ ဗိုလ္ႀကီးေနာ္ဆိုင္းက တပ္ရင္းမွဴးကိုအေလးျပဳၿပီး ကားေပၚတက္၍ထြက္ခြါလာခဲ့သည္၊ ကရင္ကေလးကိုခရီးစဥ္အတြင္းေခၚယူသြားသည္။

ကိုယ္ရံေတာ္၊ စက္ကိုင္ရဲေဘာ္သုံးဦးႏွင့္အတူ သူ၏ဂ်စ္ကားသည္ ေရွ႕ဆုံးမွထြက္သြားေလသည္။ ထိုအခ်ိန္ ေရတာရွည္ၿမိ့ဳကို ကရင္တပ္ရင္း(၁)မွ တပ္ခြဲတခြဲေနရာယူထားခ်ိန္ျဖစ္သည္၊ ေရတာရွည္ၿမိ့ဳသို႔ေရာက္
ခါနီးတြင္ ဂ်စ္ကားေပၚ၌ ကရင္အလံႏွင့္ကခ်င္အလံတို႔ကို တဘက္တခ်က္တပ္လွ်က္ ကရင္တပ္ခြဲရွိရာသို႔ ကား
ေမာင္းသြားသည္၊ သို႔ေသာ္ သူ၏တပ္ခြဲမွ တပ္သားမ်ားကိုၿမိ့ႏွင့္ ၂မိုင္ခန္႔အကြာတြင္ထားရစ္ခဲ့သည္။
ကရင္စစ္သားမ်ားသည္ ကရင္အလံႏွင့္ ကခ်င္အလံတပ္ဆင္ထားသည့္ ဂ်စ္ကားကိုေတြ႔ေသာအခါ ပစ္ခတ္ျခင္း
မျပဳပဲ ၀င္ခြင့္ျပဳေလသည္။

ဂိတ္ေရာက္ေသာအခါ ဗိုလ္ႀကီးေနာ္ဆိုင္းက ခင္ဗ်ားတို႔ဗိုလ္နဲ႔ေတြ႔ခ်င္တယ္ ဟု၀ွက္ၿပီးေခၚလာသည့္ ကရင္က
ေလးကို ကရင္ဘာသာျဖင့္ေျပာေစေလသည္။
ထိုအခါကရင္တပ္ခြဲမွဴးႏွင့္စကားေျပာဆိုၿပီး ေၾကးေတာကရင္တပ္ရင္းသို႔ဆက္သြားကာ ကရင္တပ္ရင္းမွဴး
ေစာမင္းေမာင္ႏွင့္ေတြ႔ရန္ စကားေျပာစက္ျဖင့္အေၾကာင္းၾကားေပးသည္။
ထို႔ေနာက္ ဗိုလ္ႀကီးေနာင္ဆိုင္းကို ကရင္တပ္ရင္းမွဴးရွိရာ ေၾကးေတာတပ္ရင္းဌာနခ်ဳပ္သို႔ လိုက္ပို႔သည္၊ တပ္ရင္း ဌာနခ်ဳပ္သို႔ေရာက္သည့္အခါ တပ္ရင္းမွဴးႏွင့္အျခားကရင္လူႀကီးမ်ားႏွင့္ေတြ႔ဆုံေဆြးေႏြးၿပီး သေဘာတူညီမႈယူ လိုက္ၾကသည္။

ေရတာရွည္တြင္ခ်ထားေသာ ကရင္တပ္ကိုရုပ္သိမ္းၿပီး ကခ်င္တပ္ကိုေရတာရွည္ၿမိ့ဳတြင္ေနေစလွ်က္ ဆက္လုပ္
ရမည့္လုပ္ငန္းမ်ားကို လက္တြဲလုပ္ေဆာင္သြားရန္သေဘာတူသျဖင့္ ကရင္တပ္ကိုေနာက္ဆုတ္ေစၿပီးေနာက္ ထိုေန႔ညေန ၆နာရီခန္႔၌ ကခ်င္တပ္ရင္းကို စက္ျဖင့္အေၾကာင္းၾကားေခၚယူလိုက္သည္။
တပ္ရင္းမွဴး၊ ဒုတပ္ရင္းမွဴး၊ ရုံးထိုင္မွဴးႏွင့္အတူ အျခားဗိုလ္သုံးေယာက္တို႔ ေၾကးေတာကရင္တပ္ရင္းဌာနခ်ဳပ္သို႔ သြားေရာက္ ေဆြးေႏြးၾကၿပီး ည ၁၂နာရီခန္႔တြင္ မိမိတပ္ရင္းသို႔ျပန္လည္ေရာက္ရွိသည္။
ထို႔ေနာက္ ဗိုလ္ေနာ္ဆိုင္းႏွင့္ ဗိုလ္ေဇာ္တူးႏွင့္အတူ တပ္ဗိုလ္တပ္သားအားလုံးေဆြးေႏြးၾကသည္။
ကရင္ကိုတိုက္မလား မတိုက္ဘူးလား ဟုေမးၾကည့္ေသာအခါ မတိုက္ခ်င္ေၾကာင္းႏွင့္ အခ့်ိဳကဗမာကိုတိုက္ရန္
ေျပာလာပါသည္။

ဤကယ့္သို႔ ကရင္ကိုမတိုက္လိုသည့္အေၾကာင္းမွာ ကရင္ႏွင့္ကခ်င္တို႔သည္ေတာင္ေပၚသား ညီအစ္ကိုရင္းျခာ မ်ားသဖြယ္ လူမႈေရး၊ ဘာသာေရးေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ 

ဘာသာေရးႏွင့္စပ္လွ်ဥ္း၍ေျပာရမည္ဆိုပါက ကရင္နတ္စားႏွင့္ ကခ်င္နတ္စားတို႔သည္ ျခားနားျခင္းမရွိၾကေခ်၊ ကရင္နတ္စားတို႔၏နတ္စင္သည္ ၀ါးျခမ္းျပား တစ္ျခမ္း ႏွစ္ျခမ္းျဖင့္လုံေလာက္သည့္နည္းတူ ကခ်င္နတ္စားတို႔

သည္လည္း ထိုနည္းအတိုင္းပင္ျဖစ္သည္။

ေတာင္ေပၚသားမ်ားသည္ ေခါင္ရည္ကိုႏွစ္သက္ၾကသည္၊ ေတာင္ေပၚသားကရင္မ်ားသည္ ဧည့္သည္လာလ်င္ ခ်က္ျခင္း ေခါင္ရည္ေဖါက္္သကယ့္သို႔ ကခ်င္တို႔သည္လည္းထိုအတိုင္းပင္ျဖစ္သည္။ 

ဆိုလိုသည္မွာ ကရင္ႏွင့္ကခ်င္တို႔ တြင္တူညီသည့္အျခခံအခ်က္အလက္မ်ား မ်ားစြာရွိသျဖင့္ ကိုယ္ခ်င္းစာနာ
စိတ္၊ သနားၾကင္နာစိတ္ရွိသည္ႏွင့္ အတူ ကူညီလိုေသာစိတ္ေစတနာေၾကာင့္ ၁၉၄၉ခုႏွစ္ကရင့္ေတာ္လွန္ေရး
ကို ကခ်င္တပ္ရင္း (၁)ႏွင့္ (၃)မွ တပ္ဗိုလ္တပ္သားမ်ား ကရင္ႏွင့္ပူးေပါင္းလွ်က္ ဖဆပလ အစိုးရကို အတူတ
ကြ ေတာ္လွန္တိုက္ခိုက္ၾကရန္သေဘာတူညီခဲ့ၾကေလသည္။

ထိုအခ်ိန္ ေမၿမိ့ဳတြင္ ရန္သူအစိုးရတပ္မွဖမ္းထားေသာ ကရင္တပ္ဗိုလ္တပ္သား၊ အစိုးရအမႈထမ္း ေယာက္်ား
မိန္းမ ကေလးသူငယ္ စုစုေပါင္းငါးေထာင္ခန္႔ကို ဦးစြာသြားေရာက္ကယ္ထုတ္ၿပီးမွ အင္းစိန္၊ ရန္ကုန္ဆင္းရန္ ဗိုလ္ႀကီးေနာ္ဆိုင္းတို႔ဘက္မွ တင္ျပခ်က္ကို ကရင္တပ္မ်ားကအစတြင္ လုံး၀လက္မခံၾကေခ်။ ဗိုလ္ႀကီးေနာ္ဆိုင္း ႏွင့္ဗိုလ္ေဇာ္တူးတို႔ ေၾကးေတာကရင္တပ္ရင္းသို႔ညစဥ္ ရွစ္နာရီမွ ဆယ့္တစ္နာရီအထိ သြား
ေရာက္ေဆြးေႏြး သည့္တိုင္ ကရင္တပ္မွ တပ္မွဴးမ်ားလက္မခံခဲ့။
ေနာက္ဆုံး အစၥတု၊ေတာင္ငူအေရွ႕ဘက္ကမ္း ဦးေစာလုံအိမ္၌ ႏွစ္ႀကိမ္တိုတိုင္ကရင္ ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ေဆြး
ေႏြးၿပီးေနာက္ မယုံတ၀က္ယုံတ၀က္ျဖင့္လက္ခံခဲ့ၾကသည္။
ရာႏႈံးျပည့္လက္မခံေသာေၾကာင့္ ဗိုလ္ႀကီးေနာ္ဆိုင္းက ဗိုလ္ေဇာ္တူးကိုေျပာသည္မွာကရင္ေတြကိုေျပာရတာ ေတာ္
ေတာ္ခက္သည္  ဟု ဆိုပါသည္။
ေနာက္ဆုံးတြင္ ၁၃-၀၂-၁၉၄၉ေန႔၌ အစီအစဥ္လုပ္ရန္ သေဘာတူလက္ခံလာသည္။

၁၄-၀၂-၁၉၄၉ ေန႔တြင္ဦးေစာလုံ၏အိမ္၌ ေနာက္တဖန္ထပ္မံေဆြးေႏြးသည္၊၁၅-၀၂-၁၉၄၉ရက္ ည၌ ကခ်င္တပ္
မွ တပ္ခြဲမွဴး၊ တပ္ဗိုလ္ႏွင့္ ကရင္ေခါင္းေဆာင္မ်ား ဆုံးျဖတ္ခ်က္ သေဘာတူညီခ်က္မ်ားကို အတည္ျပဳ လိုက္ၾက
သည္။

ထိုသေဘာတူညီခ်က္အရ ကရင္ႏွင့္ပူးေပါင္းေသာ ကခ်င္တပ္၏အင္အားမ်ားမွာ (1st-Kachin) မွ (A), (C), (D) Coyမ်ားႏွင့္ (3rd-Kachin)မွ (A) Coy သယ္ယူပို႔ေဆာင္ေရး၊ေမာ္ေတာ္ကားတပ္၊ဘရင္းကယ္ ရီယာ(Bren Carrier)ေလးစင္း၊ ဆက္သြယ္ေရးအဖြဲ႔၊ ရုံးအဖြဲ႔စုစုေပါင္း ကခ်င္တပ္အင္အား ၇၀၀ေက်ာ္သည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ တပ္ခြဲတခြဲတြင္လူအင္အား ၁၅၀ရွိျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္သည္။

ထိုညတြင္ ကရင္ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ ကခ်င္ေခါင္းေဆာင္မ်ား ဆုံးျဖတ္သေဘာတူညီၾကေသာအခ်က္မ်ားမွာ

(၁) တိုက္ပြဲတြင္က်ဆုံးေသာ ကခ်င္ရဲေဘာ္မ်ား၏ မိဘမ်ားကို တိုက္ပြဲမၿပီးခင္ တစ္ေယာက္လ်င္ ေငြ၁၀၀၀ ေပး ထားရန္၊ ၎ေငြ ၁၀၀၀သည္ စပ္ကူးမတ္ကူးကာလတြင္ ေပးထားျခင္းျဖစ္သည္။

(၂) ေလာေလာဆယ္တြင္ ေက်ာင္းဆရာ အေယာက္ ၅၀ကို ကခ်င္ျပည္သို႔အကူအညီေပးရန္။

(၃) ကခ်င္စစ္သားမ်ားကို တတ္ႏိုင္သေရြ႕ စစ္သုံးပစၥည္း၊ လက္နက္ခဲယမ္း ကူညီေဆာင္ရြက္ေပးရန္။

(၄) အျခားေသာကိစၥအ၀၀ကို တိုက္ပြဲၿပီးမွ ဆုံးျဖတ္ရန္။ 

စသည္တို႔ျဖစ္သည္။

၁၅-၀၂-၁၉၄၉ ည အစည္းအေ၀းတက္ေရာက္သည့္ ကခ်င္တပ္ဗိုလ္မ်ားမွာ

(1st-Kachin) (A-coy)မွ ဗိုလ္ႀကီးေဒါင္ေဒါင္း။
ဗိုလ္လဗ်တန္။
(C-coy)မွ တပ္ခြဲမွဴး ဗိုလ္ႀကီးေနာ္ဆိုင္း(ကခ်င္ တပ္အားလုံး၏ ေခါင္းေဆာင္)။
(D-coy)တပ္ခြဲမွ တပ္ခြဲမွဴး ဗိုလ္ႀကီးတန္ေဒါင္းခင္။
ဗိုလ္ႀကီးဖရမ္ဂမ္ဒီး။
ဒု တပ္ ခြဲမွဴး သို႔မဟုတ္ (12 Platoon Comdr) ဗိုလ္အင္ေက်ာတန္။
(11 Platoon Comdr) ဗိုလ္ေဇာ္တူး။
(10 Platoon Comdr)(2rd-Kachin) (A-coy)မွ တပ္ခြဲမွဴး ဗိုလ္ႀကီးေဇာရွန္။
ဒုတပ္ခြဲမွဴး သို႔မဟုတ္ (Sun Lut La Myi Chyang)ဗိုလ္ႀကီး ဆြမ္လြတ္လ (Platoon Comdr) တို႔ျဖစ္ၾကသည္။
ဤေဖၚျပပါ ဗိုလ္ႀကီးမ်ားအျပင္ အျခား ဗိုလ္မ်ားလည္း ပါရွိေသးသည္။

ကရင္ဘက္မွ အစည္းအေ၀းတက္ေရာက္ေသာ ေခါင္းေဆာင္မ်ားမွာ

(၁) ဦးေစာလုံ(အဖြဲ႔ေခါင္းေဆာင္)။
(၂) ဒုတိယ ဗိုလ္မွဴးႀကီး မင္းေမာင္။
(၃)ေရႊေလး။
 (၄) ေပၚေပၚ။
(၅) ဆရာ ဘထြန္း။
 (၆) ဖိုးေညွာ္။
(၇)မိဒီအ။
(၈) တူေရာဦး။
(၉) ေဒၚဒီ။
တို႔ျဖစ္ၿပီး အျခားကရင္ေခါင္းေဆာင္မ်ား၏ အမည္မ်ားကို မမွတ္မိေတာ့ပါ။

ဆက္လက္ ကူးယူေရးသားေဖၚျပပါဦးမည္

မင္းစိုးစံ
(အေ၀းေရာက္ ကရင္ဒုကၡသည္တဦး)