Source Photo from http://www.google.com/images
တိုင္းရင္းသား အေရးေျဖရွင္းဘို႔ ဒုတိယပင္လံုညီလာခံ လုိအပ္ရဲ့လား
By ေအာင္ထူး (ေရွ႕ေန)
ဇန္န၀ါရီလ (၈) ရက္ ၂၀၁၃ ခုနွစ္
တိုင္းရင္းသားအေရးေျဖရွင္းရန္ ပင္လံုကဲ့သို႔အလားတူေသာ ၂၁ ရာစုပင္လံုညီလာခံ (သို႔မဟုတ္) ဒုတိယ ပင္လံုညီလာခံ က်င္းပ,သင့္ေၾကာင္းအဆိုျပဳသူမ်ားရွိသကဲ့သို႔ လက္ေတြ႔က်င္းပ,ရန္ ျပင္ဆင္စိုင္းျပင္းေန
သံမ်ားပင္ စ,တင္ ၾကားေနရသည္။ စာေရးသူအေနျဖင့္မူ ယင္းညီလာခံမ်ိဳးက်င္းပ,ရန္ လံုး၀ပင္မလိုအပ္
ဟုရႈျမင္သည္။ အဘယ္ေၾကာင့္နည္း။
ပင္လံုညီလာခံသည္ သမိုင္းတြင္ခဲ့ျပီးျဖစ္သည္။ တရား၀င္ခဲ့ျပီးျဖစ္သည္။ ပင္လံုညီလာခံ၏ တရား၀င္မႈကို မည္သူျငင္း နိုင္အံ့နည္္း။ အလားတူအမည္ျဖင့္ ေနာက္တၾကိမ္ညီလာခံတခု ထပ္မံက်င္းပ,မည္ဆိုလွ်င္ တရား၀င္မႈ ျပႆနာတက္လာမည္။ ပထမပင္လံုညီလာခံက တရား၀င္သလား။ ေနာက္ထပ္က်င္းပ,မည့္ ဒုတိယညီလာခံက ပိုျပီး တရား၀င္သလား။ ဥပေဒအရ,ရွဳတ္ေထြးသည့္ ျပႆနာေပၚလာမည္။
ျပည္ေထာင္စုတည္ေဆာက္ေရးနွင့္စပ္လွ်ဥ္း၍ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းနွင့္ ထုိေခတ္က တိုင္းရင္းသားေခါင္း
ေဆာင္မ်ားပါ၀င္တက္ေရာက္ခဲ့သည့္ ညီလာခံထက္ပို၍ တရား၀င္ေသာညီလာခံ၊ ယခုလည္းမက်င္းပ,နိုင္
ေနာင္လည္းမည္သည့္အခါတြင္မွ် က်င္းပ,နိုင္မည္မဟုတ္္ေတာ့ပါ။
အေၾကာင္းမွာ မူလ,ပင္လံုညီလာခံက်င္းပ,ခဲ့စဥ္တံုးက ေနာက္ခံအေျခအေနကို လက္ေတြ႔မည္သို႔မွ်မရ,နိုင္
ေတာ့ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။
ရွင္းပါမည္။
(၁) ျပည္ေထာင္စုမွာ မပါ၀င္လွ်င္ ေန၍ရ,နိုင္ခဲ့သည့္ အေျခအေန
ၿဗိတိသွ်လက္ေအာက္မွ လြတ္လပ္ေရးရ,ခါနီး ပင္လံုစာခ်ဳပ္မခ်ဳပ္မီတြင္ တိုင္းရင္းသားျပည္နယ္မ်ားသည္
ျပည္ေထာင္စုမွာ မပါလွ်င္ ေန၍ ရ,နိုင္ခဲ့သည့္ အေျခအေနရွိခဲ့သည္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းေခါင္းေဆာင္သည့္ ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ားနွင့္အတူ လြတ္လပ္ေရးမယူဘဲ အဂၤလိပ္လက္
ေအာက္မွာ ဆက္ေနရန္၊ တေျဖးေျဖးမွ ၎တို႔၏ ကိုယ္ပိုင္လြတ္လပ္ေရး ယူသြားရန္ ၾကိဳးပမ္းနိုင္ခဲ့သည့္ အေျခအေနရွိခဲ့သည္။
တိုင္းရင္းသားျပည္နယ္မ်ားသည္ ျမန္မာမ်ားနွင့္အတူ လြတ္လပ္ေရးမယူခဲ့ဘဲ အဂၤလိပ္လက္ေအာက္မွာ ဆက္ေနခဲ့လွ်င္ပင္ သက္ဆိုင္ရာျပည္နယ္မ်ားရွိ လူထုမ်ား၏ နိုင္ငံေရး၊ စီးပြားေရး၊ လူမႈေရးအေျခအေန
မ်ားယခုထက္ အဆ,ေပါင္းမ်ားစြာေကာင္းေနမည္ဟု ယူဆ,သည္။
ေဟာင္ေကာင္ကို ၾကည့္ပါ။ အဂၤလိပ္လက္ေအာက္မွာပင္ တေလွ်ာက္လံုးဆက္ေနခဲ့ျပီး ၁၉၉၇ခုနွစ္ေရာက္
မွလြတ္လပ္ေရးယူကာ တရုပ္ျပည္မ,ၾကီးနွင့္ ေပါင္းသြားခဲ့သည္။ ေဟာင္ေကာင္တြင္ ခိုင္မာသည့္ ဥပေဒစ
နစ္ရွိေနဆဲ။ တဦးခ်င္း လြတ္လပ္မႈ အားေကာင္းေနဆဲ။ စီးပြားေရးတိုးတက္ေနဆဲ။
တရုပ္ျပည္မ,ႀကီးတြင္ အတိုးတက္ဆံုးဟုေျပာနိုင္သည့္ ရွန္ဟိုင္းထက္သာသည္ ဟု သံုးသပ္ၾကသည္။
၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပံုေအာက္တြင္ ခ်ဳပ္ကိုင္ခံထားရသည့္ အေျခအေနအတိုင္းသာ ဆိုလွ်င္ တိုင္းရင္းသားျပည္
နယ္မ်ားသည္ ေနာက္ထပ္နွစ္ေပါင္းငါးဆယ္ ၾကိဳးစားဦးေတာ့ ေဟာင္ေကာင္ယခုရွိေနသည့္ အေျခအေန
ရ,ရန္ပင္မလြယ္ေတာ့ပါ။ ယခု ဒုတိယအၾကိမ္ပင္လံုညီလာခံက်င္းပ,မည္ ဆိုၾကပါစို႔။
မူလ,ပင္လံုညီလာခံက်င္းပ,စဥ္ကရွိခဲ့သည့္ နိုင္ငံေရးအေျခအေနမ်ိဳးကို အသိအမွတ္ျပဳမလား၊ ျပည္ေထာင္
စုမွာမပါဘဲေနလိုက,ေနခြင့္ရ,သည့္ အခြင့္အေရးေပးမလား ဟူ၍ ဦးသိန္းစိန္ ေခါင္းေဆာင္သည့္ စစ္အစိုး
ရကို ေမးၾကည့္ပါ။ ေပးရန္ေ၀း၍ ခြဲထြက္ေရးသမားဟုအမည္တပ္ကာ ပုဒ္မ,အမ်ိဳးမ်ိဳးျဖင့္ မတရားခ်ဳပ္ေနွာင္
ခံရ,မွာပင္ စိုးရိမ္ေနရသည္။
(၂) ယံုၾကည္မႈ ျပႆနာ
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းအေပၚပုဂၢိဳလ္အရ ယံုၾကည္၍တေၾကာင္း၊ ပင္လံုစာခ်ဳပ္တြင္ ၎တို႔လိုလားေသာ အ
ခ်က္အလက္မ်ား ပါ၀င္ခဲ့သျဖင့္ တေၾကာင္း တိုင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ားက ပင္လံုစာခ်ဳပ္ကို ခ်ဳပ္ခဲ့ၾက
ျခင္းျဖစ္သည္။ ၎တို႔၏ လြတ္လပ္ေသာနိုင္ငံတည္ေထာင္ခြင့္ကိုစြန္႔လႊတ္ျပီး ျပည္ေထာင္စုတြင္ပါ၀င္ခဲ့ၾက
ျခင္း ျဖစ္သည္။ ယခုအခ်ိန္တြင္ ယံုၾကည္မႈမွာ ျပႆနာမ်ားစြာတက္လွ်က္ရွိျပီ။ မည္သူ႔ကို ယံုၾကည္မည္
နည္း။ ျမန္မာမဟုတ္ေသာ တိုင္းရင္းသားမ်ားဘက္က ၾကည့္လွ်င္ ျမန္မာမ်ားထဲက မည္သူ႔ကို ယံုၾကည္ရ,
မည္ဟူသည္မွာ ျပႆနာတက္ေနပါျပီ။
ျပီးခဲ့သည့္ရက္ပိုင္းကမွ် ေကအင္ယူေခါင္းေဆာင္မ်ား သမၼတဦးသိန္းစိန္နွင့္ ေတြ႔ခဲ့ၾကသည္။ ဦးသိန္းစိန္က ကရင္လူထု ေၾကနပ္ေစရန္ ေကအင္ယူေခါင္းေဆာင္မ်ားအား စားေကာင္းေသာက္ဖြယ္မ်ားနွင့္ဧည့္ခံျပီး၊ က
ရင္၀တ္စံု ၀တ္ျပလိုက္သည္။ ဤမွ်သာျဖစ္သည္။ ကရင္လူထု ရ,သင့္ရ,ထိုက္သည့္ နိုင္ငံေရးအခြင့္အေရး တခုတေလမွ် မေပးလိုက္။ စစ္ေခါင္းေဆာင္မ်ားလိုခ်င္သည့္ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးကိုသာ ခိုင္မာေအာင္
ထပ္လုပ္လိုက္သည္။ ေကအင္ယူ ေခါင္းေဆာင္မ်ားသည္ လက္ခ်ည္းဗလာနွင့္ ျပန္လာခဲ့ရသည္။
တိုင္းရင္းသားမ်ားက ျမန္မာေခါင္းေဆာင္မ်ားအေပၚ ယံုၾကည္မႈပ်က္ေနသလို၊ ျမန္မာမဟုတ္သည့္ တိုင္းရင္း
သားအဖြဲ႔အစည္းမ်ားတခုနွင့္ အျခားတခုအၾကားတြင္လည္း ယံုၾကည္မႈမွာ အားေကာင္းေကာင္းရွိမေန။ ပင္လံုစာခ်ဳပ္မခ်ဳပ္ဆိုခင္က အေျခအေနမ်ိဳးမရွိေတာ့။ ၁၉၆၂ ခုနွစ္စစ္အာဏာသိမ္းခဲ့ျပီးေနာက္ စစ္အစိုးရ,
အဆက္ဆက္က,ဖန္တည္းထားခဲ့ေသာ ေၾကာင့္ျဖစ္သည္။
(၃) ကိုယ္စားျပဳမႈျပႆနာ
ပင္လံုစာခ်ဳပ္ ခ်ဳပ္ဆိုသည့္အခ်ိန္တြင္ ကိုယ္စားျပဳမႈ ျပႆနာလံုး၀မရွိခဲ့ပါ။ ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ားအတြက္ မရွိခဲ့
သလို ျမန္မာမဟုတ္သည့္ တိုင္းရင္းသားမ်ားအတြက္လည္း မရွိခဲ့ပါ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသည္ ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ားကို ကိုယ္စားျပဳသလို ျမန္မာအစိုးရကိုလည္း ကိုယ္စားျပဳခဲ့
သည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း တဦးတည္း လက္မွတ္ထိုးခဲ့သည္။ ယခုအခ်ိန္တြင္ ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ားကို ကိုယ္
စားျပဳ၍ မည္သူလက္မွတ္ေရးထိုးခ်ဳပ္ဆိုမည္နည္း။ လက္ရွိသမၼတဦးသိန္းစိန္သည္ ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ားအား
လံုးကိုကိုယ္စားျပဳ၍လက္မွတ္ ေရးထိုးမည္ဆိုလွ်င္ ျမန္မာေတြ တကယ္သေဘာတူပါမည္လား။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ က ကုိယ္စားျပဳ၍ လက္မွတ္ထိုးမည္ဆိုလွ်င္ေရာ ဗို္လ္ခ်ဳပ္ေဟာင္း သစ္ေတြ အား
လံုး သေဘာတူပါမည္လား။ တိုင္းရင္းသားမ်ား၏ ကိုယ္စားျပဳမႈမွာလည္း အလားတူရွဳတ္ေထြးေနသည္။ ဥပမာအားျဖင့္ ယခုအခ်ိန္တြင္ ကရင္အဖြဲ႔အစည္းအမ်ိဳးမ်ိဳးရွိေနသျဖင့္ ကရင္လူမ်ိဳးကို မည္သူကိုယ္စားျပဳ
မည္နည္း။
ေကအင္ယူက တာ၀န္ယူလက္မွတ္ထိုးမည္ဆိုလွ်င္ အျခားအဖြဲ႔မ်ားေၾကနပ္ပါမည္လား။
ရွိသမွ် ကရင္အဖြဲ႔မ်ား အကုန္၀င္ျပီးလက္မွတ္ထိုးမည္ဆိုလွ်င္ စာခ်ဳပ္၏အဂၤါရပ္နွင့္ သင့္ေတာ္ပါမည္လား။ အျခားလူမ်ိဳးမ်ားမွာလည္း အလားတူ ျပႆနာရွိေနသည္။
ပင္လံုစာခ်ဳပ္ျပသနာလား၊ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒျပသနာလား
စာေရးသူ၏အျမင္မွာ ပင္လံုစာခ်ဳပ္သည္ ျပႆနာမရွိ။
တိုင္းရင္းသားမ်ားလိုလားသည့္ ဒီမိုကေရစီအခြင့္အေရး၊ ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္အခြင့္အေရးမ်ား ပါရွိေနျပီးျဖစ္
သည္။
မူအားျဖင့္ ဤမွ်ေလာက္ဆိုရေလာက္ျပီ။ အနွစ္သာရ,အရ, ျပည့္စံုေလာက္ ျပီ။
ျပႆနာမွာ စာခ်ဳပ္ပါအနွစ္သာရ,ကို အေကာင္အထည္ေဖၚနိုင္ေရးအတြက္ ေရးဆြဲျပဌာန္းခဲ့သည့္ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံဥပေဒမ်ားျဖစ္သည္။
၁၉၄၇ အေျခခံဥပေဒတြင္ ၃၅% ခန္႕ျပႆနာရွိခဲ့သည္။
၁၉၇၄ အေျခခံဥပေဒတြင္ ၇၀% ခန္႕ ျပႆနာရွိခဲ့သည္။
လက္ရွိ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒတြင္ ၁၀၀% ျပႆနာရွိေနျပီ။
သို႔ျဖစ္၍ ေဆြးေႏြးရမည့္ကိစၥမွာ ၁၉၄၇ ပင္လံုစာခ်ဳပ္၏ အနွစ္သာရ,ကို ေဖၚေဆာင္နိုင္ေရးအတြက္ မည္
သည့္ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒနွင့္ ျပည္ေထာင္စုကို တည္ေဆာက္သင့္သနည္း ဟူ၍သာျဖစ္သည္။
စစ္အစိုးရက်င္းပ,ေပးမည့္ ပင္လံုကဲ့သို႔အလားတူညီလာခံ သို႔မဟုတ္
တိုင္းရင္းသားညီလာခံကို မည္သို႕ရွဳျမင္သင့္သနည္း
တိုင္းရင္းသားအင္အားစုမ်ား ဆက္လက္ေတာင္းဆိုပါက ဦးသိန္းစိန္အစိုးရသည္ အားလံုးပါ၀င္ခြင့္ရ,မည့္ ပင္လံုကဲ့သို႔ အလားတူညီလာခံမ်ိဳး မုခ်က်င္းပ,ေပးပါမည္။ ေဗဒင္ေမးလွ်င္ ဆန္ကုန္ပါမည္။ မယံုမရွိပါနွင့္။ စစ္အစိုးရက အတုအေယာင္ အမ်ိဳးသားညီလာခံကုိ က်င္းပ,ခဲ့ဘူးျပီ။ လက္ရွိသမၼတ ဦးသိန္းစိန္မွာ ဤကိစ
ၥ၌ အကြ်မ္းက်င္ဆံုးျဖစ္သည္။ သူကိုယ္တိုင္ က်င္းပ,ရးေကာ္မတီ ဥကၠဌ လုပ္ခဲ့သည္။
ပင္လံုကဲ့သို႔ အလားတူညီလာခံ ဟူသည္တြင္လည္း ဟိုအဖြဲ႔၊ သည္အဖြဲ႔အဖြဲ႔ေပါင္းစံုကို ဖိတ္၊ အစိုးရက,ေပး
ကမ္းေထာက္ပံ့လက္သပ္ေမြးထားေသာ တိုင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္ အမည္ခံထားသည့္ ပုဂၢိဳလ္အမ်ိဳးမ်ိဳးကို ဖိတ္ကာ အုတ္အေရာေရာ ေက်ာက္အေရာေရာ ညီလာခံၾကီးတခု ေပၚလာပါဦးမည္။
စစ္မွန္သည့္ တိုင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ားက ကန္႔ကြက္ဦးေတာ့၊ မည္သူတက္သင့္သည္၊ မည္သူမတက္
သင့္ ျငင္းခံုေဆြးေႏြးေနသည္က,ပင္ တနွစ္ခန္႔ၾကာသြားနိုင္သည္။
အတုအေယာင္အမ်ိဳးသားညီလာခံ က်င္းပခဲ့ရာ၌ (၁၅) နွစ္ၾကာခဲ့သည္။ အခ်ိန္ဆြဲရာ၌ အေတြ႔အၾကံဳအင္မ
တန္ႀကီးမားေသာ သမၼတဦးသိန္းစိန္က ဒုတိယပင္လံုညီလာခံကို ေခါင္းေဆာင္က်င္းပလွ်င္ နွစ္ေပါင္း (၃၀) ခန္႔ၾကာပါဦးမည္။
လက္ရွိတိုင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္ အမ်ားစုၾကီးမွာ အသက္ ၆၀နွစ္ အထက္ရွိေနၾကျပီ။ ညီလာခံျပီးသည့္ အခ်ိန္၌ မည္သူမွ် အသက္ရွိေတာ့မည္ မထင္ပါ။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္လည္း ထိုအထဲတြင္ပါသြားပါမည္။ စာေရးသူလည္း က်န္မည္မဟုတ္ပါ။ သခၤါရေနာက္ သို႔လိုက္ၾကရပါမည္။
ညီလာခံၾကီးမွာ ဘာတခုမွ ေရေရရာရာမခ်မွတ္နုိင္ဘဲ ေနာက္မ်ိဳးဆက္ အဆင့္ဆင့္လက္၀ယ္သို႔ စစ္အာ
ဏာရွင္စနစ္ အေမြ၊ တိုင္းရင္းသားမ်ားအတြက္ တန္းတူေရးနွင့္ကိုယ္ပိုင္ျပဌာန္းခြင့္ ကင္းမဲ့သည့္ အေမြဆိုး မ်ားကိုသာ ခ်န္ထားရစ္နိုင္ဘို႔ေသခ်ာသေလာက္ျဖစ္သည္။ သို႔ျဖစ္၍ ညီလာခံလမ္းေၾကာင္းကို လံုး၀,ပင္မ
လိုက္သင့္ပါ။
ဖြဲ႔စည္းပံုျပႆနာကို ဖြဲ႔စည္းပံုနွင့္ ရွင္း
တိုင္းရင္းသားေတာ္လွန္ေရး အဖြဲ႔အစည္းအမ်ားစုၾကီး၏ ရပ္တည္ခ်က္မွာရွင္းသည္။ ၂၀၀၈ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခ
ခံဥပေဒသည္ တိုင္းရင္းသားမ်ားလိုလားသည့္ တန္းတူေရးနွင့္ ကိုယ္ပိုင္ျပဌာန္းခြင့္ မရနိုင္ဟူ၍ျဖစ္သည္။ ၂၀၀၈ ဥပေဒသည္ လူထုရင္ဆိုင္ၾကံဳေတြ႕ေနရေသာ မည္သည့္ ျပသနာၾကီးကိုမွ် မရွင္းနိုင္။ အျခားအေရးၾကီးသည္မ်ားကို ထားပါဦး။ ျပည္ေထာင္စုနွင့္ စပ္လွ်ဥ္း၍ တခ်က္တည္းေထာက္ျပပါမည္။
တိုင္းရင္းသားတပ္မ်ား၏ တည္ရွိမႈကို ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပံုသည္ လံုး၀,မရွင္းနိုင္။ ဖြဲ႔စည္းပံုက,တျခား၊ ပကတိ တည္ရွိေနေသာ အေနအထားမ်ားက တလြဲျဖစ္ေနသည္။
၂၀၀၈ ဥပေဒအရ တည္ရွိေနသည့္ တိုင္းျပည္အေဆာက္အအံုမ်ားသည္ စစ္အစိုးရ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးယႏၱယား လည္ပတ္ေရး အတြက္သာ ေထာက္ကူထားျပီး လူထုအခြင့္အေရးကို ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္မႈ မည္သို႔မွ်
မျပဳ။ ၂၀၀၈ ကိုအေျချပဳ၍ မတရားဥပေဒမ်ားသာ ေတာက္ေလွ်ာက္ထြက္ေပၚေနသည္။
ယခင္က တည္ရွိခဲ့ေသာ မည္သည့္မတရားဥပေဒကိုမွ် ရုပ္သိမ္းနိုင္ျခင္းမရွိ။
တိုင္းရင္းသားအဖြဲ႕အစည္းမ်ားအား နိုင္ငံေရးေဆြးေႏြးပြဲ ဟူသည္မ်ားနွင့္ အခ်ိန္ဆြဲထား၊ ပင္လံုနွင့္ အလား
တူေသာ ညီလာခံ၊ တိုင္းရင္းသားညီလာခံ၊ ဟုိညီလာခံ သည္ညီလာခံ ဆိုသည္မ်ား က်င္းပေပးျပီး နွစ္ေပါင္း (၃၀) ခန္႔ေမွ်ာထားစဥ္တြင္ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒသည္ အလံထူေနမည္။ ေအာင္ပြဲဆင္ေနမည္။ ၂၀၀၈ ဖြဲ႔
စည္းပံုအေပၚ အေျခခံလွ်က္ ေရြးေကာက္ပြဲတခုျပီးတခုက်င္းပ,ေနမည္။
ဤသည္မွာ စစ္အစိုးရဖန္တည္းေနေသာ လမ္းျပေျမပံုေနာက္တခုျဖစ္သည္။ ဤလမ္းျပေျမပံုအတိုင္းသြားလွ်င္ ထာ၀ရ ျငိမ္းခ်မ္းေရး ရမည္ဟုလည္း ေၾကြးေၾကာ္ေနၾကသည္။ တိုင္းရင္းသားအဖြဲ႔အစည္းမ်ားနွင့္ ေဆြးေႏြး၍ ရ,ရွိသည့္ရ,လာဒ္မ်ားအား လႊတ္ေတာ္တင္ေပးပါမည္၊ အ
တည္ျပဳရံုပါဘဲ ဟူ၍ ဦးသိန္းစိန္ အစိုးရက ေခ်ာ့ျမဴေခၚေဆာင္လွ်က္ရွိသည္။
မည္မွ်ပင္ နွစ္ေပါင္းၾကာေအာင္ေဆြးေႏြးသည္ျဖစ္ေစ၊ ၂၀၀၈ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ ေဘာင္အတြင္းမွာသာ လမ္းဆံုးသြားေစရန္ျဖစ္သည္။ စစ္အာဏာရွင္ေဟာင္း သစ္မ်ား မွာ နိုင္ငံေရးအရလူထုကို လွည့္ျဖားခဲ့သည့္ အေတြ႔အၾကံဳမ်ားေနၾကျပီ။ ပရိယာယ္ေ၀၀ုဒ္မ်ားလွသည္။
တိုင္းရင္းသား မ်ားသည္ လမ္းေၾကာင္းမွားကို ေယာင္မွားေလွ်ာက္မိလွ်င္ ျပည္ေထာင္စု တရပ္လံုးေနာက္
ထပ္မ်ိဳးဆက္ေပါင္းမ်ားစြာ ခ်ီ၍ နစ္နာပါဦးမည္။
ယင္းကို ျဖတ္ေက်ာ္ရန္မွာ နည္းလမ္းတခုတည္းသာရွိသည္ ဟု စာေရးသူယူဆ,သည္။
၂၀၁၂ ခုနွစ္ နုိ၀ဘၤလာ ၂ ရက္ ေန႔တြင္ လႊတ္ေတာ္ဥကၠဌ သူရဦးေရႊမန္းက တိုင္းရင္းသားမ်ားလိုလားသည့္ ဖက္ဒရယ္ဥပေဒ ျပဳစုရန္သေဘာတူေၾကာင္း ေျပာၾကားသြားခဲ့ျပီးျဖစ္သည္။
တိုင္းရင္းသားေတာ္လွန္ေရး အဖြဲ႔အစည္းမ်ားနွင့္ ဒီမိုကေရစီအင္အားစုမ်ား စုေပါင္းကာ ၁၉၉၀ ခုနွစ္ကထဲ
က စ,တင္ေရးဆြဲခဲ့ျပီး ၂၀၀၇ ခုနွစ္တြင္ ပထမ မူၾကမ္းအျဖစ္ အတည္ျပဳထားသည့္ ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စု ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ (မူၾကမ္း) ရွိသည္။
နိုင္ငံေရးေဆြးေႏြးပြဲမ်ားတြင္ ယင္းမူၾကမ္းကို စ,တင္ေဆြးေႏြးသည္မွာ အေကာင္းဆံုးျဖစ္ပါမည္။
စာေရးသူသည္ ဖက္ဒရယ္ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ (မူၾကမ္း) ေရးဆြဲေရးနွင့္ ညီနိုင္းမႈေကာ္မတီ (FCDCC) က ျပဳစုထားသည့္ ဖက္ဒရယ္ ျပည္ေထာင္စု သမၼတ ျမန္မာနိုင္ငံ ဖြဲYစည္းပံုအေျခခံဥပေဒ (ပထမမူႀကမ္း) စာအုပ္ကေလးအား ျပည္တြင္းမွ မီဒီယာသမား အမ်ိဳးသမီးတဦးအား မၾကာေသးမီက ထုတ္ျပခဲ့သည္။ သူမသည္ အံ့ၾသတၾကီးနွင့္ ဟိုလွန္သည္လွန္ အၾကမ္းဖ်င္းဖတ္ ၾကည့္ရံုသာမက တန္ဘိုးထားမႈကို ျပသည့္
အေနျဖင့္ စာအုပ္ကေလးအား နမ္းရွံဳ႕ခဲ့သည္။ ျပည္တြင္း လူထုႀကီးသည္ စစ္မွန္သည့္ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပ
ေဒကို ငတ္မြတ္ေနခဲ့သည္မွာ ဆယ္စုနွစ္ ငါးစု ရွိခဲ့ပါျပီ။
နိုင္ငံေရးေဆြးေႏြးပြဲမ်ားတြင္
မည္သည့္အင္အားစုမ်ား ပါသင့္သနည္း
ကုလသမဂၢကပင္ သေဘာတူခ်မွတ္ေပးထားသည့္ သံုးပြင့္ဆိုင္ေဆြးေႏြးပြဲ ရွိပါသည္။ သို႔ရာတြင္ ယင္းမွာ လက္ေတြ႔အေျခအေနကို မထင္ဟပ္ေတာ့ပါ။
ဒီမိုကေရစီအင္အားစုမ်ားကို ကိုယ္စားျပဳသည့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နွင့္ အမ်ိဳးသား ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္
မွာ လႊတ္ေတာ္အတြင္း၀င္ေရာက္သြားခဲ့ျပီ။ သို႔ျဖစ္၍ တပြင့္ျပဳတ္သြားျပီး နွစ္ပြင့္သာက်န္သည္ဟု စာေရးသူ
ယူဆ,သည္။
နွစ္ပြင့္အနက္ တပြင့္မွာ ယူအင္န္အက္ဖ္စီ ဦးေဆာင္ျပီး လႊတ္ေတာ္ ျပင္ပ,ရွိ စစ္မွန္သည့္ တိုင္းရင္းသား
ေခါင္းေဆာင္မ်ားပါ ကိုယ္စားျပဳပါ၀င္ခြင့္ရေစမည့္ တိုင္းရင္းသားအင္အားစုမ်ား ျဖစ္မည္။ က်န္တပြင့္မွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နွင့္ သူရဦးေရႊမန္းတို႔ေ ခါင္းေဆာင္သည့္ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ မ်ား နွင့္ ဦးသိန္းစိန္ဦးေဆာင္သည့္ အစိုးရကိုယ္စားလွယ္မ်ား ျဖစ္ပါမည္။
အသင့္ေရးဆြဲျပီးျဖစ္သည့္ ဖက္ဒရယ္ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒမူႀကမ္းအေပၚ ယင္းနွစ္ပြင့္ ထိုင္ေဆြးေႏြးခြင့္ရ
လွ်င္ တနွစ္ထက္ပိုျပီး မၾကာနိုင္ပါ။ ႀကိဳက္သလိုျပင္ဆင္ျဖည့္စြက္ျပီးေနာက္ ကုလသမဂၢ၏ ႀကီးၾကပ္မႈကို
ေတာင္းခံကာ ျပည္လံုးကြ်တ္ဆႏၵခံယူပြဲ မ်ားကို ေနာက္ထပ္တနွစ္အတြင္းျပီးေအာင္လုပ္နိုင္ပါသည္။ ၂၀၁၅ ခုနွစ္တြင္ ဖြဲ႕စည္းပံုအသစ္အေပၚ အေျချပဳ၍ အေထြေထြေရြးေကာက္ပြဲမ်ားကို က်င္းပနိုင္ပါမည္။
တခုခုကို အေသအခ်ာဦးတည္ ေတာင္းဆို တိုက္ပြဲ၀င္ ျခင္းမရွိလွ်င္ ၂၀၁၅ ေရာက္သည့္အခ်ိန္အထိ ဘာ
တခုမွ် ေရေရာရာရာမရွိဘဲ ၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပံုေၾကာရိုးမ်ားအတိုင္း ဆက္လက္စီးေမ်ာသြားမည္ကို စိုးရိမ္မိ
ပါသည္။
ဖက္ဒရယ္ဖြဲ႕စည္းပံုမူၾကမ္းတြင္ ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ဦးေဆာင္သည့္ ပါလီမန္စနစ္ကို က်င့္သံုးထားေသာ္လည္း သမၼတသည္ ၁၉၄၇အေျခခံဥပေဒမွာကဲ့သို႔မဟုတ္ သတ္မွတ္ထားသည့္အခြင့္အာဏာ ရွိေၾကာင္းေတြ႔
ရသည္။
နိုင္ငံေရးအာဏာ ရ,ယူရန္ဆႏၵရွိေသာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္ ဖြဲ႔စည္းပံုသစ္နွင့္အညီ တေနရာ
ယူထားျပီး အျခားတေနရာမွာ တိုင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္တဦးဦး ယူထားျခင္းျဖင့္ လွပေသာ နိုင္ငံေရး
ရွဳခင္းတခုေပၚလာနိုင္ပါမည္။
တပ္မေတာ္မွာမူ ဘားတိုက္ျပန္သင့္သည့္ အခ်ိန္ထက္ ပိုလြန္ေနပါျပီ။ စစ္တပ္က နွစ္ေပါင္း ၅၀နိုင္ငံေရး
အာဏာကို ခ်ဳပ္ကိုင္ထားျပီး ေနာက္ ျမန္မာ နိုင္ငံသည္ အေရွ႕ေတာင္အာရွ၏ အခ်မ္းသာဆံုးနုိင္ငံစာရင္း
၀င္ အျဖစ္မွ ကမာၻ႕အဆင္းရဲဆံုးနိုင္ငံတနိုင္ငံ ဘ၀,သို႔က်ေရာက္သြားခဲ့ရျပီ။ လူထုကိုထားပါဦး။ တပ္ေအာက္ေျခထုမ်ားကိုပင္ ထမင္းနပ္မွန္ေအာင္ မေၾကြးနိုင္ေတာ့။ စစ္တပ္က နိုင္ငံေရးတြင္ ပါ၀င္ပတ္
သက္မႈမွာ ေတာ္ေလာက္ျပီျဖစ္သည္။
ေကအိုင္အို၏ ခုခံစစ္နွင့္ နိုင္ငံေရးအေျပာင္းအလဲ
ေကအိုင္အို၊ ေကအုိင္ေအသည္ ၁၇ နွစ္တာ အပစ္ရပ္ခဲ့သည့္ အေတြ႔အၾကံဳရွိခဲ့ျပီ။
ကခ်င္ျပည္နယ္ လူထုအတြက္ေရာ ျပည္ေထာင္စု တခုလံုးအတြက္ပါ မည္သည့္ နုိင္ငံေရးအခြင့္အေရးမွ် မရခဲ့။
သို႔ျဖစ္၍ ဖက္ဒရယ္ ျပည္ေထာင္စု တည္ေဆာက္ေရးနွင့္ စပ္လွ်ဥ္းသည့္ နိုင္ငံေရး အေျပာင္းအလဲ ေျခေျခ
ျမစ္ျမစ္ အာမခံခ်က္မရွိဘဲ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး လက္မွတ္မထိုးနိုင္ဟု တင္းခံကာ တိုက္ပြဲ၀င္ေနျခင္းျဖစ္
ေၾကာင္း စာေရးသူနားလည္သည္။ ၎ထမ္းထားရ,သည့္ နိုင္ငံေရးတာ၀န္မွာ ၾကီးမားလွသည္။ ရင္ဆိုင္ေနရ,သည့္ စစ္ေရးအႏၱရာယ္မွာ ေၾကာက္ဖြယ္ေကာင္းလွသည္။
ဤသည္ကို တန္ဘိုးထားဘို႔လိုပါမည္။
အထူးသျဖင့္ “One for all, All for one” တေယာက္ထိရင္ မခံဘဲ အားလံုး၀ိုင္းခ်ၾကမယ္ ဟူေသာ ေၾကြး
ေၾကာ္သံကို စာလံုးအၾကီးဆံုးမ်ားျဖင့္ ေရးသားလႊင့္ထူကာ အစည္းအေ၀းၾကီးမ်ားက်င္းပ,ေလ့ရွိသည့္တိုင္း
ရင္းသားတပ္ေပါင္းစုၾကီးျဖစ္ေသာ ယူအင္န္အက္စီသည္ ေကအိုင္အိုအသဲအသန္ခံေနရ,ေသာ္လည္း ထုတ္
ျပန္ခ်က္ထုတ္သည့္အဆင့္မွ မပို၊ မည္သည့္လက္ေတြ႕တုန္႔ျပန္မႈမွ် မရွိေသးသည္မွာ ၀မ္းနည္းဘြယ္ျဖစ္
သည္။
ေအာင္ထူး (ေရွ႕ေန)
ဇန္န၀ါရီလ (၈) ရက္ ၂၀၁၃ ခုနွစ္