ကၽြႏု္ပ္တို႔၏ဘိုးဘြားမ်ားသည္ ေတာ႐ိုင္းတို႔အားခုတ္ထြင္ရွင္းလင္းၾကကုန္၏
(ရဲေဘာ္ေရွာင္း)
(ရဲေဘာ္ေရွာင္း)
ယခင္အပတ္မွအဆက္
ခရီးေဖၚႏွစ္ဦးသည္ ခရီးသည္ႀကီးဆိုလိုသည္ကို အရိပ္အျမြက္မွ်ေတာ့ သေဘာေပါက္မိပါသည္ သို႔ေသာ္ခရီး သည္ႀကီးဆိုသေလာက္ေတာ့ မဟုတ္တန္ရာဟု ယူဆ,မိၾကသည္။
မိုးသည္ တကယ္ပင္ၿပိဳခဲ့ပါၿပီ။ ရပ္ရွစ္ခြင္လုံးအုတ္အုတ္ၾကြက္ဘဝဂ္ညံခဲ့သည္၊ ကရင္တမ်ိဳးသားလုံးသည္ ဖိႏွိပ္မႈ အေႏွာင္အဖြဲ႔မွန္သမွ်ကို ႐ုန္းကန္ခါခ်ထ,ရပ္လိုက္ၾကေခ်ၿပီ၊ ေအာင္ပြဲမ်ားလည္းခ်ိမ့္ခ်ိမ့္သဲခံခဲ့ၾကသည္၊ အုပ္စိုးသူ ဖဆပလ အစိုးရသည္(၇)မုိင္အစိုးရ၊ရန္ကုန္ဟု ကမၻာ့အလည္တြင္ေလွာင္ေျပာင္သေရာ္စရာ အစိုးရအထိေရာက္ ရွိသြားခဲ့ရသည္။
ဤမွ်ႀကီးမားလွသည့္ ေအာင္သီးေအာင္ႏွံတို႔အား ေစာင့္ေရွာက္ထိန္းသိမ္းကာကြယ္ဘို႔ရာ ႀကီးမားသည့္ခၽြတ္ ယြင္းအားနည္းမႈမ်ားျဖစ္ခဲ့သည္။
မ်က္ေစ့ေအာက္တြင္ပင္ ေတာင္တို႔သည္တလုံးၿပီးတလုံး ၿပိဳက်သြားသည့္ပမာ ေအာင္သီးေအာင္ႏွံတို႔သည္ဆုံး ႐ႈံးခဲ့ရသည္၊ ငါ့မင္းငါ့ခ်င္း တဗိုလ္တမင္း၊ နယ္စားပယ္စား စစ္ဘုရင္သမားတို႔၏ ေတာ္လွန္ေရးႀကီးအား အတြင္း လႈိက္ဖ်က္ဆီးႏွိပ္စက္မႈကို ကရင့္ေတာ္လွန္ေရးႏွင့္တကြ ကရင္တမ်ိဳးသားလုံးသည္ ယူႀကံဳးမရမ႐ႈမလွနာက်ည္း ေၾကကြဲစြာခံစားလိုက္ရ,ပါေတာ့သည္။
၁၉၄၉ခု ႏွစ္ကုန္ပိုင္းတြင္ ရန္သူသည္သံခ်ပ္ကာယႏၱယားတပ္အင္အား၊ ေရတပ္၊ ေလတပ္အင္အားကိုပါသုံး၍ တန္ျပန္ထိုးစစ္ဆင္လာသည္၊ ျမစ္ဝကၽြန္းေပးတြင္ အစုန္အဆန္ တနံတလ်ားထိုးစစ္ႀကီးဆင္ခဲ့သည္၊ အရႈတ္ရႈတ္ အေထြးေထြး ထိန္းမႏိုင္သိမ္းမရ,ကစင့္ကလ်ားအေျခအေနမ်ိဳးအထိေရာက္သြားခဲ့သည္။
ျပင္းထန္သည့္ရန္သူ႔ထိုးစစ္ကာလအတြင္း ဥကၠဌမန္းဘဇံႏွင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေက်ာ္ျမတ္သန္းတို႔သည္ ျမစ္ဝ,ကၽြန္းေပၚ ခြင္(ဂြင္)အတြင္းမွ႐ုန္းထြက္မသြားခဲ့၊ ရန္သူ၏ထိုးစစ္ကိုၾကံ့ၾကံ့ခံလွ်က္ ခုခံ႐ိုက္ခ်ိဳးၾကသည္၊ ေပ်ာ့ေျပာင္းပါးနပ္ ေသာေတာ္လွန္စစ္ေပ်ာက္က်ားေသနဂၤဗ်ဴဟာကို လူထုကိုမွီခို၊ လူထုကိုအားကိုးယုံၾကည္လွ်က္ အသက္ပါပါ က်င့္သုံးေနၾကသည္၊ အကြဲကြဲအျပားျပားပ့်ံက်ဲေနေသာ အျခားေခါင္းေဆာင္တပ္မွဴးတပ္ဖြဲ႔မ်ားႏွင့္လည္း ျပန္ လည္ဆက္စပ္မႈရွိေအာင္ ႀကိဳးၾကသည္။
တိုက္ပြဲမ်ားေန႔စဥ္ရက္ဆက္ဆိုသလို ဆက္တိုက္ျဖစ္ေနသည္၊ အဆက္ျပတ္ကြဲကြာေနေသာ အျခားတပ္ဖြဲ႔မ်ား ႏွင့္တျဖည္းျဖည္း ျပန္လည္ဆက္စပ္ေပါင္းစည္းမိလာၾကသည္၊ အေျခအေနသည္ျပန္လည္တည္ၿငိမ္စ,ရွိလာ ေသာ္လည္း ရန္သူ၏ထိုးစစ္အရွိန္မွာ သိသိသာသာေလ်ာ့က်သြားျခင္း မရွိေသးေခ။
တႀကိမ္တြင္ မန္းဘဇံႏွင့္ဗိုလ္တင္ဦးတပ္ဖြဲ႔သည္ ပန္းတေနာ္နယ္ မင္းဂ႐ုဘက္သို႔ေရာက္လာသည္၊ မင္းဂ႐ုအင္း ႀကီးမွာေျပာစမွတ္ျပဳေလာက္ေသာ ျမစ္ဝကၽြန္းေပၚအင္းႀကီးမ်ားထဲတြင္ တခုအပါအဝင္ျဖစ္သည္၊ အင္းသူႀကီးရြာ သူႀကီးေတြမို႔လည္း ျပည့္စုံစည္ကားၿပီးလူေနထူထပ္သည္၊ ရြာတြင္းေရာက္သည္ႏွင့္ လူေတြကလည္းထြက္ႀကိဳ ၾကသည္၊ ရိကၡႏွင့္အျခားလိ္ုအပ္မႈမ်ားကို လိုေလေသးမရွိေထာက္ပံ့ကူညီၾကသည္။
သို႔ရာတြင္ ဤရြာႀကီးတြင္ တရက္တျဖဳတ္ခိုနားစခန္းခ်မည္ျပဳလာလွ်င္ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးျပေတာင္းပန္၍ ယဥ္ ယဥ္ကေလးႏွင္လႊတ္တတ္ၾကသည္၊ ဤနည္းႏွင္ႏွင္အျဖစ္အပ်က္မ်ိဳးကို သုံးေလးရြာ ႀကံဳေတြ႔လိုက္ရ,သည္။
အင္းရြာေတြမို႔လည္း ေခ်ာင္းေတြေျမာင္းေတြကေပါမ်ားလွသည္၊ စိုလိုက္ေျခာက္လိုက္ႏွင့္တေနကုန္ခရီးႏွင္လာ ခဲ့ၾကသည္၊ ရြာမ်ားကိုျဖတ္သန္းခဲ့ေသာ္လည္း ခိုနားစရာမရသည့္အျဖစ္မ်ိဳး ႀကံဳေတြ႔ေနရ,သည္။
တပ္ဖြဲ႔တခုလုံးသည္ ပင္ပမ္းႏြမ္းနယ္ေနၿပီျဖစ္၏။ အေနာက္မိုးကုတ္စက္ဝိုင္းတြင္ ေနလုံးႀကီးက ေမးတင္စ,ျပဳ ေနေလၿပီ၊ အင္အားႏွစ္ရာေက်ာ္ သုံးရာနီးပါးရွိေသာ ဤတပ္ဖြဲ႔သည္ ကြင္းထီးထီးတခုတည္းေသာ႐ိုးကေလး ေစာင္းတြင္ အိမ္ေျခ(၁၀)လုံးခန္႔ရွိေသာ အင္းတံငါပ်ံက်ရြာကေလးသို႔ သူတို႔ေရာက္ရွိလာသည္၊ ေမွာင္ရီပ်ိဳးစ,ျပဳ ေနေလၿပီ။
ဆန္းစ,လကေလးသည္ စြမ္းသမွ်ေသာအလင္းကိုေဆာင္ေနသည္၊ တပ္ဖြဲ႔သည္ရြာဦးထိပ္သို႔ေရာက္သြားသည္ ႏွင့္ ရြာသူရြာသားမ်ားက ထြက္ႀကိဳၾကသည္၊ တဆက္တည္းပင္
“ခင္ဗ်ားတို႔ ဘယ္ဆက္သြားၾကမလို႔လည္း မိုးခ်ဳပ္ေနၿပီ ပင္ပမ္းလွေရာေပါ့ လကလည္း သိပ္ၿပီးသာေသးတာမ ဟုတ္ဘူး၊ ေရွ႕ဆက္မသြားၾကပါနဲ႔ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရြာမွာပဲစခန္းခ်ပါ”
တပ္ဖြဲ႔သည္လည္း တေနကုန္ခရီးေၾကာင့္ ပမ္းခဲ့ၾကသည္၊ တပ္မွဴးျဖစ္သူဗိုလ္တင္ဦးသည္ အဆင့္ဆင့္တပ္မွဴး မ်ားအားေခၚစုလိုက္ၿပီး စခန္းခ်အမိန္႔ေပးလိုက္သည္၊ စခန္းခ်ရာတြင္ စစ္ေရးသတင္းလိုအပ္သည့္ ႀကိဳတင္ျပင္ ဆင္မႈမ်ားကို တဆက္တည္းၫႊန္ၾကားလိုက္သည္၊ တပ္ဖြဲ႔အင္အားႏွင့္အိမ္ေျခမမွ်၊တပ္မွဴးအပါအဝင္အျခားစစ္ ေရးလိုအပ္ခ်က္ေၾကာင့္ အိမ္ေပၚတြင္မအိပ္ၾကရန္ထပ္မံၫႊန္ၾကားလိုက္သည္။
ဥကၠဌမန္းဘဇံကိုယ္တိုင္ အိမ္ေပၚမအိပ္၊ ဥာဏ္ေတာထဲတြင္ပင္ ျဖစ္သလိုေနရာယူအိပ္ဘို႔လုပ္သည္၊ ရြာသူႀကီး ႏွင့္ရြာသားတို႔ကလည္း တပ္ကိုအိမ္ေပၚမွာအိပ္ခိုင္းၿပီး သူတို႔ကအိမ္ေအာက္မွာဆင္းအိပ္မည္ဟု ဆိုလာၾကသည္၊ ဤသို႔ႏွင့္ပင္ အိမ္ေအာက္မွာသူအိပ္မည္ငါအိပ္မည္ႏွင့္ အိမ္ေပၚတြင္အျပန္အလွန္အိပ္ခိုင္းၾကသည္။
ထိုေန႔ညစာအတြက္ အင္းတံငါပ်ံက်ရြာသားမ်ားက ေစတနာထက္သန္စြာျဖင့္ ဝက္သားဟင္းခ်က္ေကၽြးေလ သည္။
ထိုညခ်မ္း၏ တပ္ႏွင့္ျပည္သူတို႔၏ ခ်စ္ၾကည္ယိုင္းပင္းကူညီမႈသည္ ၾကည္ႏူးခ်မ္းေျမ့ဘြယ္ရာအတိ ရွိလွေပေတာ့ သည္၊ သူတို႔စခန္းခ်စားေသာက္ၾကၿပီးေနာက္ ဥကၠဌမန္းဘဇံက
“ေဟ့ ဗိုလ္တင္ဦး ေတာ္လွန္ေရးစ,ကာနီး ဟိုတုန္းက ေလာင္းတုိင္နား ကြင္းထဲက လယ္ကူလီတဲကေလးထဲမွာ ဥကၠဌေစာဘဦးႀကီးေျပာခဲ့တဲ့စကား ငါသေဘာသိပ္မေပါက္ဘူးကြ၊ ဒီညေနအျဖစ္အပ်က္ေလးဟာ ေစာဘဦးႀကီး ကိုသိပ္သတိရ,တာပဲ”
စကားသံရပ္သြားသည္ မလင္းတလင္းလေရာင္ရိပ္ဝယ္ မန္းဘဇံသည္ အေဝးတေနရာသို႔ ေငးေမာလွ်က္ရွိ သည္၊ အတန္ၾကာမွ
“ဟိုတုန္းက ဥကၠဌေစာဘဦးၾကီး ႀကိဳတင္တြက္ဆ,ရွင္းျပခဲ့တယ္ကြ၊ တို႔လက္မခံဘူး၊ သူ႔ကုိေတာင္တမ်ိဳးျမင္ခဲ့ ေသးတယ္၊ တကယ္တမ္းအခက္အခဲ အၾကတ္အတည္းနဲ႔ႀကံဳလာရင္ တကယ္တမ္းေတာ္လွန္ေရးအေပၚ သစၥာ ရွိၿပီး မေဖါက္ျပန္တဲ့ အက်ိဳးျပဳကရင္ျပည္သူေတြဟာ ေဟာဒီအင္းတံငါရြာက လူစားမ်ိဳးေတြပဲကြ”
ထိုတညသည္ဆန္းစ,လ၏အလင္းေရာင္ေအာက္ ဥာဏ္ေတာထဲတြင္အိပ္မေပ်ာ္မွီ မန္းဘဇံ၏ဦးေဏွာက္အတြင္း ဝယ္ ၾကည္လင္ေပါ့ပါးစြာျဖင့္ အသိဥာဏ္အလင္းေရာင္တခုကို လက္ခံသိမ္းပိုက္ရင္း အိပ္ေပ်ာ္သြားခဲ့ေလၿပီ။
ကၽြႏု္ပ္တို႔၏မိဘဘိုးဘြားမ်ားသည္ ေတာ႐ိုင္းေျမတို႔အား ခုတ္ထြင္ရွင္းလင္းၾကကုန္၏၊ အရိပ္အာဝါသ,ႏွင့္ျပည့္စုံ ေစလွ်က္ခ်ိဳၿမိန္ေမႊးႀကိဳင္၍ အရ,သာတို႔ႏွင့္အတိၿပီးေသာ သီးႏွံပန္းမာလ္တို႔အား စိုက္ပ်ိဳးခဲ့ၾကကုန္၏၊ သန္စြမ္း ေသာမ်ိဳးပင္မ်ိဳးဆက္တုိ႔အား က်ဲခ်ကုန္လွ်က္ေျမဆီေျမၾသဇာျပည့္စုံေသာ ဤကမၻာေျမေပၚဝယ္ ဆက္လက္ရွင္ သန္ႀကီးထြားေစကုန္၏။
အမိအဘဘိုးဘြားတို႔၏ မ်ိဳးဆက္မ်ားျဖစ္ၾကကုန္ေသာ အကၽြႏ္ုပ္တို႔သည္ လြန္ေလၾက ကုန္ၿပီးျဖစ္ေသာ မိဘဘိုး ဘြားတို႔ ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ေပးခဲ့သည့္ ဤဥယ်ာဥ္ဝယ္ ဧျမေသာအရိပ္၊ ခိုင္ၿဖီးေသာအသီး ခိ်ဳၿမိန္ေသာအရသာတို႔ ျဖင့္ ျပည့္စုံေစျခင္းအလို႔ငွာ ေကာင္းျမတ္ေသာအေမြကိုဆက္ခံလွ်က္ ဤဥယ်ာဥ္ႀကီးအား ဆက္လက္ရွင္သန္ ႀကီးထြားေစရန္ႀကိဳးပမ္းၾကကုန္အံ့။
ဤသို႔ မိဘဘိုးဘြားတို႔၏ေက်းဇူးတရားကို အသက္ထက္ဆုံးေအာက္ေမ့တ,သ,ႏွလုံးမူရင္း ကိုယ္စီကိုယ္ငွေသာ အသိတရားျဖင့္ တာဝန္ယူလွ်က္ အသက္ရွင္ေနထိုင္သြားၾကကုန္အံ့။
က်ဆုံးေလၿပီးေသာေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ား၏ နမိတ္ပုံရိပ္ကို အႏုမာနျဖင့္မွန္းဆ,ပုံေဖၚ၍ ဦးၫႊတ္ကန္ေတာ့အပ္ပါ သည္။
ရဲေဘာ္ေရွာင္း
January 31, 2010 တြင္က်ေရာက္မည့္ ၆၁ ႏွစ္ေျမာက္ကရင့္အမ်ိဳးသားေတာ္လွန္ေရးေန႔အား ႀကိဳဆိုဂုဏ္ျပဳ ေသာအားျဖင့္ September 1, 2001 ၌ ကရင့္စာေပႏွင့္ယဥ္ေက်းမႈ တိုးတက္ျပန္႔ပြါးေရးေကာ္မီတီ မွ ပထမအ ႀကိမ္ စီစဥ္ထုတ္ေဝသည့္ အားမာန္သစ္စာေစာင္ မွ ျပန္လည္ကူးယူေရးသားေဖၚျပလိုက္ျခင္းျဖစ္ပါသည္။