ေယာကၡမႏွင့္ သားမက္

 Source photo from http:www.google.com/images

ေယာကၡမႏွင့္ သားမက္

October 21, 2013
Monday

By မင္းစိုးစံ

မေန႔ညကအေၾကာင္းကို ဘယ္ေက်ာ္စဉ္းစားေနသည္။
သူ၏ေယာကၡထီးႏွင့္ လုံးေထြးသတ္ပုတ္ခဲ့ၾကသည္ကိုသာ မွတ္မိသည္။
၀ဲဘက္မ်က္ခုံး႐ိုးကို ထမင္းပူထုပ္ျဖင့္ ၾကတ္ထုပ္ထိုးေနရာမွ ျဖစ္စဉ္ကုိ ျပန္ေတြးလိုက္မိသည္။
ဘယ္ေက်ာ္ ဆိုသည့္နာမည္သည္ လက္ေ၀ွ႔ေလာကမွ ေပးထားေသာနံမည္ျဖစ္သည္၊ လက္ေ၀ွ႔ပြဲတိုင္း
ဘယ္လက္သီးျဖင့္ ၿပိဳင္ဘက္အေပၚ အလဲထိုးသတ္ႏိုင္ခဲ့ျခင္းမ်ားေၾကာင့္ျဖစ္သည္။
ထိုသို႔ေသာ ေက်းနယ္အဆင့္တြင္ နာမည္ရေနေသာဘယ္ေက်ာ္သည္ ယမန္ေန႔ညေနပိုင္းက အိုးႀကီးအိုမ
ေယာကၡထီး၏ အလဲထိုးျခင္းကိုခံလုိက္ ရၿပီျဖစ္သည္။

ေယာကၡထီး၏အမည္မွာ ဖါ့ထီလူ ျဖစ္ၿပီး လက္ေ၀ွ႔ေလာကတြင္ လူေက်ာ္ဟူေသာအမည္ျဖင့္ သူတို႔ေခတ္သူ
တို႔အခါက ေရပန္းစားခဲ့သည္။ လက္ေ၀ွ႔၀ါသနာျခင္းတူသျဖင့္ ဘယ္ေက်ာ္အားဖါ့ထီလူက သမီးအငယ္ျဖင့္
သေဘာတူကာ ပုဆိုးတန္းတင္ အၾကင္လင္မယားအျဖစ္ လက္ဆက္ေပးခဲ့သည္။

ေယာကၡထီးကို သူက အေဖ ဟု ေခၚေသာ္လည္း ေယာကၡထီးက သူ႔ကို သား ဟု မေခၚျခင္းအေပၚ ဘယ္
ေက်ာ္အခံရခက္လွသည္။ သူ၏ဇနီးသည္တြင္ အစ္မတစ္ေယာက္ရွိသည္၊ ဇနီးျဖစ္သူ၏အစ္မသည္လည္း
အိမ္ေထာင္သည္ျဖစ္ၿပီး သားတေယာက္ သမီးတေယာက္ထြန္းကားသည္၊ ဘယ္ေက်ာ္၌လည္း သားတ
ေယာက္ သမီးတေယာက္ရွိသည္။

သို႔ေသာ္ ဘယ္ေက်ာ္မွာ သမီးဦးျဖစ္ၿပီး ဘယ္ေက်ာ္၏ခယ္မ (ဘယ္ေက်ာ္ဇနီးသည္၏ အစ္မ)တြင္ သားဦး
ျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ ေယာကၡထီးက ခြဲျခားေလသေလာ။
ကရင္လူႀကီးသူမ အခ့်ိဳအယူရွိသည္မွာ သားဦးေမြးလွ်င္ ေရွးဘ၀ကအၾကင္လင္မယားျဖစ္ခဲ့ေသာေၾကာင့္
ျဖစ္ၿပီး သမီးဦးေမြးလွ်င္မူ ယခုဘ၀မွဖူးစာဆုံသည္ ဟူေသာအယူအဆေၾကာင့္ေပေလာ။
ဘယ္ေက်ာ္သည္ ေသရည္ေသရက္ကို ရံဖန္ရံခါသာေသာက္သုံးေလ့ရွိၿပီး ဘယ္ေက်ာ္ခယ္မ၏ ခင္ပြန္း
သည္မွာမူ ေန႔စဉ္လိုလို မွီ၀ဲပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အရက္ေသာက္ေလ့ေသာက္ထမရွိေသာ ဘယ္ေက်ာ္ကို 
သား ဟု မေခၚခ်င္ ျဖစ္ေနေလသေလာ။

ဘယ္ေက်ာ္၏ အမည္ရင္းမွာ မီးေလာင္ကုန္ ျဖစ္သည္။
တရြာလုံးမီးေလာင္ျပာက်သည့္အခ်ိန္၌ ေမြးဖြါးသည့္အတြက္ မီးေလာင္ကုန္ ဟူသည့္အမည္ကို ရရွိခဲ့သည္။
ဘယ္ေက်ာ္၏ဇနီးသည္အမည္မွာ မထြက္ေျပး ျဖစ္သည္။
ေျပးရင္းလႊားရင္းျဖင့္ လူ႔ေလာကထဲသို႔ ေရာက္လာေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။
ဘယ္ေက်ာ္၏ခယ္မအမည္မွာ ပါ၀ါစိန္ ျဖစ္သည္။ ကရင္ဇာတ္ေလာကတြင္ နာမည္ႀကီး မင္းသားတလက္
ျဖစ္ခဲ့သည့္ လူရႊင္ေတာ္ေမာင္ေက်ာ္သနပ္ခါး(မာန္စ၀္သု္နာခါ့) ဇာတ္ကေနစဉ္ေမြးဖြါးေသာေၾကာင့္ ျဖစ္
သည္။
ထိုဇာတ္သည္ ေနာင္တပြဲ(ဏံင္းတု္ပြဲါ) ထီဖိုးစံ(ထီ့ေဖါဟ္စင္) နယ္တ၀ိုက္သာမက ေကါ့ကရိတ္တနယ္လုံး
နာမည္ႀကီးေသာ ဇာတ္အဖြဲ႔ျဖစ္သည္။

ဘယ္ေက်ာ္၏ ေယာကၹညီအစ္ကို(ဘယ္ေက်ာ္၏ဇနီးသည္၏ အစ္မခင္ပြန္း) အမည္မွာ စိန္စတင္းျဖစ္သည္၊
သူ႔ကို တိုက္ပြဲမ်ားၾကားေျပးလႊားပုန္းေရွာင္ရင္း အဂၤလိပ္လုပ္ စက္ေသနတ္ျဖစ္သည့္ စတင္းဂန္း Sten Gun
ကို သူ၏မိခင္ေရမႊာေပါက္ခ်ိန္၌ က်ည္ကြယ္ရာသစ္ပင္ေအာက္တြင္ေတြ႔ရွိသျဖင့္ ထိုေသနတ္ကိုအစြဲျပဳကာ
စိန္စတင္း ဟုေခၚဆိုျခင္းျဖစ္ၿပီး ဆိုင္းဆရာ စိန္စတင္းကို အေၾကာင္းျပဳ၍ေခၚဆိုျခင္းမဟုတ္ေခ်။

ထိုထက္ ဘယ္ေက်ာ္အခံရခက္သည္မွာ ဘယ္ေက်ာ္ကို ေက်းနယ္တနယ္လုံးက ဘယ္ေက်ာ္ဟုေခၚေန
ၾကေသာ္လည္း ေယာကၡထီးႀကီးက နာမည္ရင္း မီးေလာင္ကုန္ ဟုေခၚဆိုျခင္းသည္ ဘယ္ေက်ာ္၏ေအာင္
ျမင္ေက်ာ္ၾကားမႈအေပၚ အသိအမွတ္မျပဳျခင္းျဖစ္သည္ဟု ဘယ္ေက်ာ္ခံစားရ၍ျဖစ္သည္။

ထို႔ေၾကာင့္ ဘယ္ေက်ာ္သည္ ေယာကၡထီး၏ အျပဳအမူအေပၚ လုံး၀မေၾကနပ္ေသာ္လည္း ေအာင့္အည္းေန
ထိုင္လာခဲ့ရာမွ သမီးျဖစ္သူက အေဖ ဦးႀကီးကို ဘိုးဘိုးက သား လို႔ေခၚၿပီး အေဖ့ကိုက်ေတာ့ ဘာေၾကာင့္
သား လို႔မေခၚတာလဲဟင္ ဟုေမးလာေသာေၾကာင့္လည္းျဖစ္သည္။
ထို႔ေၾကာင့္ဘယ္ေက်ာ္သည္ ျပႆနာကို ရွင္းရမည္ဟု အေတြးေပါက္လာၿပီး ေယာကၹညီအစ္ကိုထံသို႔ အ
ရက္အတူေသာက္ရန္ အခ်ိန္းအခ်က္လုပ္လိုက္သည္။
ဘယ္ေက်ာ္ေရာက္သြားခ်ိန္၌ အားလုံးအဆင္သင့္ျဖစ္ေနသည္ အရက္ပုလင္းႏွင့္ ဟင္းရြက္မ်ား အသား
ျပဳတ္မ်ား ဟင္းလွ်ာမ်ားအျပင္ ထမင္း၀ိုင္းကိုျပင္ထားသျဖင့္ အရက္၀ိုင္း ႏွင့္မတူပဲျဖစ္ေနသည္။

အရက္ပုလင္းတြင္အရက္ တပိုင္းသာရွိသျဖင့္ ဘယ္ေက်ာ္က 
ကိုစတင္း အရက္နည္းတယ္ဗ်ာ။
ထပ္ယူရေအာင္ ဟုေျပာေသာအခါ
ဘယ္ေက်ာ္ မင္းဟာ ငါ့ညီေနာ္။
ၿပီးေတာ့ မင္းက အရက္ကို တခါတေလမွေသာက္တာ အရက္ကၽြန္မျဖစ္ခ်င္ပါနဲ႔ကြာ။
ဟုေျပာသျဖင့္ ဘယ္ေက်ာ္က

ဟာ ကိုစတင္းကလည္း လုပ္ေတာ့မယ္၊ အရက္ေတာင္မေသာက္ရေသးဘူး၊ အရက္ကၽြန္ျဖစ္မယ္ေလးဘာ
ေလး လုပ္ေနၿပီ။
က်ေနာ္က တခါတေလ ေသာက္တာ ကိုစတင္းက ေန႔တိုင္းခ်တာ။
အရက္ကၽြန္ုျဖစ္တာ
ျခင္းအတူတူ ကိုစတင္းပဲ ျဖစ္မွာေပါ့ဗ်ာ။
က်ေနာ္က အလြန္ဆုံး အရက္သမားလို႔ နာမည္တပ္ခံရယုံပဲရွိမွာဗ်။

ကဲ ဘယ္ေက်ာ္ အရက္ေသာက္ရင္း အရက္ကၽြန္နဲ႔ အရက္သမားကို ငါခြဲျပမယ္၊ ဟုေျပာဆိုကာ အရက္
ေသာက္ျခင္းအမႈကို စတင္လိုက္ၾကပါေတာ့သည္။

အရက္ကၽြန္ဆိုတာ မင္းတို႔နားလည္ထား သိထားတာေတြက အရက္ကိုေန႔တိုင္းေသာက္ရမွသြားႏိုင္၊ လာ
ႏိုင္၊ လုပ္ႏိုင္ ကိုင္ႏိုင္တဲ့လူမ်ိဳးကိုမွ အရက္ကၽြန္။
မူးၿပီး လမ္းေပၚေပါက္တတ္ကရေတြ ဆဲေရးတိုင္းထြာမယ္၊ လူေတြကိုေတြ႔လ်င္ မိုက္ေၾကးခြဲမယ္၊ အရက္
အတင္းတိုက္ခိုင္းမယ္၊ အရက္မတိုက္ရင္ ရန္ရွာမယ္ အဲဒါကို အရက္သမားလို႔ ထင္ေနၾကတာကိုး။
အဲဒါအမွတ္မွားေနၾကတာ။
အရက္ရဲ့ေက်းကၽြန္ဆိုတာ မေသာက္ရလ်င္မေနႏိုင္တာနဲ႔ အရက္မူးလ်င္ရမ္းတဲ့လူ မွန္သမွ် အရက္ရဲ့ေက်း
ကၽြန္ပဲ။
အရက္သမားဆိုတာက ဘယ္သူ႔ကိုမွ် ရန္မရွာဘူး။
သူ႔အလုပ္သူလုပ္မယ္။
ရန္ရွာလာတဲ့လူကိုလည္း ေအးေအးေဆးေဆးေျပာဆိုေျဖာင္းဖ်တတ္ၿပီး တဘက္လူက ကိုယ္ထိလက္
ေရာက္က်ဴးလြန္ လာမယ္ဆိုလ်င္လည္း ျပန္ၿပီးကာကြယ္ႏိုင္တာမ်ိဳးကမွ အရက္သမားကြ။
အရက္ရဲ့ေက်းကၽြန္ေတြက်ေတာ့ တဘက္လူ ကရန္ျပဳလာၿပီဆိုလ်င္ ဘာမွ်မကာကြယ္ႏိုင္ဘူး။
ပိုမူးတဲ့လူက ပိုခံရတာပဲမဟုတ္လား။
ကဲ ထမင္းစားၾကမယ္၊ ေရာ့ လက္ေဆးေရ။

ဘယ္ေက်ာ္မမူးပါ၊ အရက္တပိုင္းကို ႏွစ္ေယာက္ေသာက္၍ ဘယ္ေက်ာ္မမူး။ ဘယ္ေက်ာ္မူးခ်င္သည္။
အရက္မူးမွ ေယာကၡထီးအား သူ႔ကိုဘာေၾကာင့္ သား ဟုမေခၚသနည္း ဟူေသာေမးခြန္းကိုေမးမည္။
ထို႔ေၾကာင့္ စိန္စတင္း အား

က်ေနာ္ထမင္းမဆာေသးဘူး။
အကိုတို႔သာ စားၾကပါ။
က်ေနာ္အိမ္ျပန္ေတာ့မယ္။
 ဟုေျပာဆိုၿပီး ထြက္လာခဲ့သည္။
ဘယ္ေက်ာ္သည္ စိန္စတင္းအိမ္မွထြက္လာၿပီးေနာက္ အရက္ေရာင္းသည့္ ဦးေလာင္ျခာအိမ္သို႔သြားၿပီး အ
ရက္တပုလင္း၀ယ္ကာ ထိုင္ေသာက္ေနလိုက္သည္။
ဦးေလာင္ျခာကို ရန္ကုန္တြင္ေမြးသည္။ ရန္ကုန္သို႔ေရႊတိဂုံဘုရားဖူး သြားၾကစဉ္ မိခင္ျဖစ္သူက ကုလားမ်ား
ဆြဲသည့္ လန္ျခားေပၚတြင္ေမြးသျဖင့္ လန္ျခား ဟုေခၚဆိုသမုတ္ေသာ္လည္း လန္ ဆိုသည့္သရသံကို ပီသ
စြာ မထြက္တတ္ေသာ ကရင္မ်ားပီပီ လန္ ဆိုေသာ အသံကို ေလာင္ ဟုထြက္သျဖင့္ လန္ျခား မွ ေလာင္ျခာ
ျဖစ္သြားျခင္းျဖစ္သည္။

ဦးေလာင္ျခာအိမ္မွ ထြက္လာေသာအခါ ဘယ္ေက်ာ္အေတာ္ကေလးပင္ မူးေနေပၿပီ၊ ဘယ္ေက်ာ္အတြက္
ဤမွ်ေလာက္ေသာအရက္ကေလးသည္ ေျခေပါ့လက္ေပါ့ ေျခသြက္လက္သြက္ သာသာမွ်ျဖစ္သည္။
ေယာကၡထီးအိမ္ေရွ႕သို႔ ေရာက္သည္ႏွင့္
ငါ့ေယာကၡထီးႀကီး ရွိသလား။
စာရင္းရွင္းခ်င္လို႔။

ဘယ္ေက်ာ္၏ အာေလးလွ်ာေလးအသံေၾကာင့္ ေယာကၡမျဖစ္သူထြက္လာၿပီး
သား။
မင္းအေဖ ဘုရားရွစ္ခိုးေနတယ္။
တိုးတိုးလုပ္ပါ။

ဘာျဖစ္လို႔ တုိးတိုးလုပ္ရမွာတုန္း အေမရ။
သူက်ဳပ္ကို သားလို႔မေခၚတာ က်ေနာ့မွာဘာအျပစ္ရွိလို႔လဲ။
စိန္စတင္း ကို သား လို႔ေခၚသလို က် ေနာ့ကို မေခၚတာဘာေၾကာင့္လဲ။
က်ေနာ္ သိခ်င္တယ္။ က်ေနာ္ အရမ္းသိခ်င္တယ္။

ေျပာေျပာဆိုဆို ဘယ္ေက်ာ္သည္ အိမ္ေပၚသို႔တက္လာၿပီး ဘုရားေဆာင္ေရွ႕၌ ဘုရားရွစ္ခိုးေနသည့္ ဖါ့ထီ
လူ ရွိရာသို႔သြားၿပီး 
ေယာကၡမႀကီး စာရင္းရွင္းမယ္။
ဘုရားရွစ္ခိုးတာရပ္လိုက္။
ဟုေျပာၿပီး ခါးေထာက္လွ်က္ ရပ္ေနပါသည္။ ဖါ့ထီလူသည္ ဘုရားဦးခ်ၿပီးေနာက္ ဘယ္ေက်ာ္ကို ေမာ့ၾကည့္
ကာ 
မီးေလာင္ကုန္ မင္း သိပ္မူးေနၿပီ။
ကိုယ့္အိမ္ကိုယ္ျပန္ၿပီး ေအးေအးေဆးေဆးေန။
မနက္ျဖန္က်မွ လာခဲ့။
မင္းကို ဘာ့ေၾကာင့္ သား လို႔မေခၚရတာလဲဆိုတာကို ငါရွင္းျပမယ္။
မင္း ျပန္ေတာ့။

ဖါ့ထီလူသည္ ဘယ္ေက်ာ္ကိုထိုသို႔ေျပာအၿပီးထိုင္ေနရာမွထရပ္ကာ အိပ္ခန္းထဲသို႔၀င္မည္အျပဳ ဘယ္ေက်ာ္
က ေနာက္မွေန၍ ဖါ့ထီလူ၏လည္ပင္းကို ဖမ္းခ်ဳပ္မည္ျပဳစဉ္ ဘယ္ေက်ာ္၏ညာဘက္မ်က္ခုံးဆီသို႔ ဖါ့ထီလူ
၏တံေတာင္ ၀င္လာသည္ကိုသာသိလိုက္ၿပီး ဘယ္ေက်ာ္တေယာက္ အရက္မူးေနေသာအရွိန္ ဖါ့ထီလူကို
လွမ္းၿပီး ဖမ္းခ်ဳပ္လိုက္သည့္အရွိန္ႏွင့္ ေဒါသအျပည့္ပါေသာ ဖါ့ထီလူ၏တံေတာင္ေၾကာင့္ မိုက္ကနဲျဖစ္ကာ
ေမွာက္သြားခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။

ဘယ္ေက်ာ္ အိမ္ေရွ႕မွာ အေဖေရာက္ေနတယ္။
နင့္ကို ေမးေနတယ္။
ဟု ဇနီးသည္က အိပ္ခန္းအတြင္းလာေျပာေလသည္။ ဘယ္ေက်ာ္မ်က္ႏွာပူသည္၊ ေယာကၡထီးကိုမေတြ႔ရဲပါ။
မ်က္လုံးတဘက္ ေယာင္ကိုင္းညိဳပုတ္ေနၿပီး မ်က္လုံးပိတ္မတတ္အေနအထားျဖင့္ ထြက္ေတြ႔ရမည္ကို ရွက္
ရြံ႕ေနသျဖင့္
ငါမေတြ႔ခ်င္ပါဘူးဟာ
ဟုေျပာလိုက္သည္ႏွင့္ ေယာကၡထီးျဖစိသူက အိပ္ခန္းအတြင္းသို႔ တန္း၀င္လာၿပီး

ေရာ့ မင္းအတြက္ ငါ ဆီမန္းယူလာေပးတာ။
ၾကတ္ထုပ္ထိုးေန႐ုံနဲ ႔သက္သာမွာမဟုတ္ဘူး။
မင္းအမူးေျပၿပီဆိုလ်င္ မေန႔က မင္းသိခ်င္တဲ့အေၾကာင္းကို ငါရွင္းျပမယ္။
အိမ္ေရွ႕ထြက္ခဲ့။ ဟုေျပာကာ အိမ္ေရွ႕သို႔ ထြက္သြားပါေတာ့သည္။
ဖါ့ထီလူ၏ေက်ာျပင္ကိုေငးၾကည့္လွ်က္ ခ်ီတုံခ်တုံျဖစ္ ေနရာမွ ျပႆနာကိုရွင္းရန္ ဆီမန္းႏွင့္ေျမအိုးစ
ေလာင္းဖုံးကိုယူကာ အိမ္ေရွ႕သို႔ထြက္ လာပါေတာ့သည္။
ပက္လက္ကုလားထိုင္ေပၚတြင္ထိုင္ေနသည့္ ဖါ့ထီလူ၏အနီး၌ မထြက္ေျပးႏွင့္သားငယ္တို႔ ထိုင္ေနၾကသည္။ သမီးႀကီးက သူ႔၀မ္းကြဲမ်ားႏွင့္ေဆာ့ေနသည္။ ဘယ္ေက်ာ္သည္ ဖါ့ထီလူ၏ေျခရင္းတြင္ထိုင္ကာ စီယင္ခ်က္
အခ်ခံရမည့္ ျပစ္မႈက်ဴးလြန္သည့္တရားခံသဘြယ္ ေခါင္းငုံ႔ေနသည္။

မီးေလာင္ကုန္။
မင္းကို ဘာေၾကာင့္ သား လို႔မေခၚရတာလဲဆိုတာ သိခ်င္တာကို၊ ရွင္းမျပခင္ မင္းကို ငါအရင္ ေမးမယ္။
မထြက္ေျပးဟာ ဘယ္သူ႔ဇနီးလဲ။
က်ေနာ့ဇနီးပါ။

မထြက္ေျပးဟာ ဘယ္သူ႔သမီးလဲ။
အေဖ့သမီးပါ။

မင္းရဲ့သမီးႀကီးက ဘယ္သူ႔သမီးလဲ။
က်ေနာ့သမီးပါ။

သားေကာ။
က်ေနာ့သားပါ။

ဘယ္သူ႔ေျမးေတြလဲ။
အေဖ့ေျမးေတြပါ။

အဲဒီေတာ့ မင္းအေျဖရၿပီလို႔ ငါထင္တယ္။
ငါျပန္မယ္။ 

ဟုေျပာကာ ခ်က္ျခင္းပင္ျပန္သြားပါေတာ့သည္။ ဘယ္ေက်ာ္သိလိုက္ရေခ်ၿပီ။ အသိေနာက္က်သည္ ဟုမ
ဆိုႏိုင္ေသာ္လည္း အခ်ိန္ကာလၾကာေညာင္းခဲ့ေလၿပီ။

မထြက္ေျပးေရ ညေနက်ရင္ ငါတို႔ အေဖတို႔အိမ္သြားၿပီး အေဖနဲ႔အေမတို႔ကို ကန္ေတာ့ၾကရေအာင္။
ဟုေျပာလိုက္ရာ မထြက္ေျပးသည္ ၿပံဳးလွ်က္ ကန္ေတာ့ပြဲမ်ားကို ျပင္ဆင္ေလေတာ့သည္။
ကန္ေတာ့ပြဲ ဟုဆိုရာ၌ ကြမ္းရြက္၊ ကြမ္းသီး၊ ထုံး၊ ေဆးရြက္ႀကီး၊ အနည္းငယ္စီႏွင့္ နံႏြင္းမႈန္႔ျဖင့္ေဖ်ာ္ထား
သည့္ ေရတခြက္သာျဖစ္သည္။
လြန္ခဲ့သည့္ ၂ရက္ သီတင္းကၽြတ္ေန႔က ေယာကၡထီး ေယာကၡမမ်ားကို သြားေရာက္ကန္ေတာ့ခဲ့သည္မ်ား
ကို ဘယ္ေက်ာ္တေယာက္ ျပန္လည္အမွတ္ရမိသည္။

အေဖ က်ေနာ္တို႔ အေဖနဲ႔အေမတို႔ကို လာကန္ေတာ့တာပါ။
က်ေနာ့မိန္းမကို အေဖႀကိဳက္တတ္တဲ့မွ်စ္ကို ၾကက္ဥ နဲ႔ ၾကာ္ဘို႔ေျပာတာ သူက ဒီအတိုင္းပဲေၾကာ္ထား
တယ္။
က်ေနာ့ သမီးက အေဖပုံေျပာျပတာ နားေထာင္ခ်င္တယ္ဆိုလို႔ ဒီည က်ေနာ္တို႔သားမိသားစု အေဖ့အိမ္မွာ
အိပ္ၾကမယ္။

ယခုေတာ့ အသုံးအႏႈန္းကိုေျပာင္းရေပေတာ့မည္ အဘယ္ေၾကာင့္ဟူမူ ဘယ္ေက်ာ္သုံးစြဲေျပာဆိုခဲ့ေသာ
နာမ္စား စကားလုံးမ်ားသည္ ေႏြးေထြးမႈကိုေသာ္လည္းေကာင္း ခ်စ္ခင္ၾကင္နာမႈကိုေသာ္လည္းေကာင္း
နီးစပ္ဆက္ႏြယ္မႈကိုေသာ္လည္းေကာင္း သြယ္၀ိုက္ေသာအားျဖင့္ မိသားစုၾကား ကင္းကြာေစသည့္သ
ေဘာမ်ိဳး သက္ေရာက္ေနေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။

ဘယ္ေက်ာ္သည္ ဖါ့ထီလူ၏ အိမ္ေရွ႕သို႔ေရာက္သည္ႏွင့္
အေမေရ အေဖရွိလား။
 ဟုလွမ္းေခၚလိုက္ပါသည္။

ေအး ရွိတယ္။ လာခဲ့ၾက လာခဲ့ၾက။ ဘာကိစၥတုန္း။
အေဖနဲ႔အေမတို႔ကို သားတို႔လာကန္ေတာ့တာပါ။

ဖါ့ထီလူသည္ မ်က္မွန္ေအာက္မွ မ်က္လုံးကိုပင့္လွ်က္
ေဟ ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ။
မေန႔တေန႔ ကပဲလာကန္ေတာ့တယ္၊ အခုလာျပန္ၿပီ။
ဘာျပဳလုိ႔တုန္း။

ဘယ္ေက်ာ္ႏွင့္မိသားစုတို႔သည္ လက္အုပ္ခ်ီလွ်က္မွ
အေဖ့ကိုေတာင္းပန္မလို႔ပါ။
မေန႔ညက အေဖ့ကို သား ေစာ္ကားမိတာကို ခြင့္လႊတ္ပါအေဖ။
အေဖ့သမီးကိုလည္း မနက္ျဖန္ခါက်မွ အေဖႀကိဳက္တတ္တဲ့ မွ်စ္နဲ႔ၾကက္ဥကို ေၾကာ္ၿပီး သားတို႔အေဖ့အိမ္မွာ
ထမင္းလက္ဆုံလာစားပါဦးမယ္။
အေဖ့ေျမးေတြနဲ႔အတူ သားတို႔အားလုံး အေဖတို႔အိမ္မွာပဲလာအိပ္မယ္။
အေဖ့ေျမးေတြကို ပုံေျပာျပဘို႔ အခုကတည္းကစဉ္းစားထားေနာ္။

ဘယ္ေက်ာ္သည္ ထိုသို႔ေျပာၿပီးေနာက္ ဦးခ်ကန္ေတာ့လိုက္သည္ႏွင့္ ဖါ့ထီလူသည္ ဘယ္ေက်ာ္၏ ငယ္ထိပ္
ကို ပြတ္လွ်က္

ေအးပါ.... သားရယ္။ ေအးပါ.... ေအးပါ....။ ဟု ဆိုလိုက္ေလသတည္း။

က်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစ။

မင္းစိုးစံ
(အေ၀းေရာက္ ကရင္ဒုကၡသည္တဦး)