ေခြၽတာ လႉဒါန္း ခ်မ္းသာလမ္း

May 24, 2015
Sunday

ေခြၽတာ လႉဒါန္း ခ်မ္းသာလမ္း

By မင္းစိုးစံ

Face book ေပၚမွာ ကိုယ့္ပုံေလးတင္လိုက္တယ္။
ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ တခ့်ိဳက ကိုယ့္ကို ျမင္ဘူးခ်င္ၾကသလို တခ့်ိဳက်ေတာ့ ခင္မင္ပါရေစ၊လူပ်ိဳလား ဘာလားလုပ္ေနလို႔ ခ်က္ခ်င္း႐ိုက္ၿပီး ခဏအတြင္း တင္ေပးလိုက္တယ္။
ဓါတ္ပုံေပၚ စာလုံးေရးၿပီးတင္တာဆိုေတာ့ မတတ္ပဲတင္လိုက္တဲ့အခါ လူပုံျမင္ရေပမယ့္ စာလုံးမပါဘူး။
စာလုံးျမင္ရျပန္ေတာ့ လူပုံက ေပ်ာက္ေနတယ္။
ေတာ္ေတာ္လုပ္ယူရတယ္။
အခုလို ကိုယ့္ပုံကိုျမင္ေတာ့ ေတာ္႐ုံတန္႐ုံခင္ခ်င္တဲ့လူ၊ မိတ္ေဆြဖြဲ႔ခ်င္တဲ့လူေတြ အရင္ကထက္ ပိုနည္းသြားမယ္ဆိုတာ ေျပာစရာလိုမယ္မထင္ဘူး။
ကဲ ကေလးမေလးေတြလည္း က်ဳပ္ဟာ အဘိုးအိုႀကီးပါဆိုတာ ယုံၿပီမဟုတ္လား။
ေျမးေျခာက္ေယာက္ေနာ္။
ျမစ္က သုံးေယာက္။
ကေလးမေလးေတြလို႔သာ ေျပာလိုက္ရတာ ဟုတ္ခ်င္မွ ဟုတ္လိမ့္မယ္။
တခ့်ိဳဆို လူကတျခား ဓါတ္ပုံက တမ်ိဳး။
တခုေကာင္းတာက ကိုယ့္ငယ္သူငယ္ခ်င္းေတြ မိတ္ေဆြေဟာင္းေတြ ကိုယ့္ပုံကိုျမင္ေတာ့ တခ့်ိဳအနာ
ေဟာင္းေတြ ျပန္ရင္းလာႏိုင္သလို၊ တခ့်ိဳက်ေတာ့ အမာရြတ္ေလးေတြျပန္ျမင္ၾကမယ္ ထင္တာပဲ။
ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္အားလုံးဟာ က်န္ခဲ့ပါၿပီလို႔ေျပာပါရေစ။
ခြင့္လႊတ္ေပးလိုက္ၾကပါ။
သို႔ေသာ္ မေမ့လိုက္ၾကပါနဲ႔။

အလုပ္တခုကို လုပ္လ်င္ ဘယ္အလုပ္မ်ိဳးမဆိုေပါ့ေလ၊ ေဒါသကင္းဘို႔လိုပါတယ္။
ေဒါသနည္းေလ ေကာင္းေလ။
ဒါေၾကာင့္ ဘုရားရွိခိုးေတာ့ သဗၺေဒါသ ခပ္သိမ္းေသာအျပစ္ ဆိုတာပါတယ္မဟုတ္လား။
ေဒါသဆိုတာ အျပစ္ပဲ။
ဒီေတာ့ ေဒါသစိတ္ဆိုတာ ဘာလဲ။
ေဒါသကို ဘယ္လိုထိန္းမလဲ။
ေဒါသမျဖစ္ေအာင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ။
ေဒါသစိတ္ကို သိမွ ေဒါသကို ထိန္းလို႔ရမယ္။
ေဒါသထိန္းလို႔ ရၿပီဆိုမွ ေဒါသမျဖစ္ေအာင္ ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲဆိုတာ သိမယ္။
သိတာေလးနဲ႔ ေစာေစာက ဘုရားေရွ႕မွာရြတ္ဆိုခဲ့တဲ့ သဗၺေဒါသ ခပ္သိမ္းေသာအျပစ္ဆိုတာႀကီးက ေပ်ာက္
မွာမဟုတ္ပါဘူး။
ကိုယ္သိတဲ့အတိုင္း လက္ေတြ႔က်င့္ႀကံမွ အဲဒီအျပစ္က ေပ်ာက္မွာ။
ကင္းေ၀းမွာ။
ေဒါသအေၾကာင္းေရးမေနေတာ့ပါဘူး။
ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ မိမိကိုယ္တိုင္ မက်င့္မႀကံႏိုင္ပဲနဲ႔ ေရးရတာကို စိတ္မသန္႔လို႔ပါ။

တေန႔မွာေပါ့ ဆြမ္းေတာ္ကပ္ဘို႔ ျပင္ဆင္ေနတုန္း က်ဳပ္အိမ္မွာေမြးထားတဲ့ ေခြးေလး အစာလာေတာင္းေန
တယ္ မေန႔က သူ(ေခြး)အစာမစားဘူး။
ဒီမနက္ ေစာေစာစီးစီးအစာလာေတာင္းတာေနမွာ ဆိုၿပီး ဆြမ္းေတာ္ကပ္ဘို႔အ တြက္ ျပင္ဆင္ေနတာကို ခ
ဏရပ္ထားၿပီး သူ႔ကိုအစာေကြၽးၾကည့္တယ္။
ဟိုနမ္းဒီနမ္းလုပ္ၿပီး မစားပဲ၊ သူ႔အိပ္ရာေပၚ ျပန္ေခြေနတယ္။
ဒီေတာ့ အလႉနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြဘက္ကို စိတ္ေရာက္သြားတယ္။
ဘုရားဆြမ္းေတာ္ကို အဦးဆုံးမကပ္ပဲ ေခြးကိုဘာေၾကာင့္ အစာအရင္ေကြၽးရသလဲဆိုတဲ့ အိမ္ရွင္မရဲ့ အေမး
ေၾကာင့္ပါ။

လမ္းေပၚက ေလလြင့္ကေလးငယ္ေတြအတြက္ အခမဲ့ပညာသင္ေပးေနတဲ့အဖြဲ႔တဖြဲ႔က ရန္ပုံေငြရွာတဲ့အေန
နဲ႔ စြန္႔ပစ္ပစၥည္းေတြကို ေရာင္းမယ္ဆိုတာ ဘတ္မိတယ္။
ဘီယာခြံေတြ၊ ေရသန္႔ဘူးခြံေတြကို အမိႈက္ပုံးေတြထားၿပီး ရတာေတြကို ျပန္ေရာင္းမွာတဲ့။
လူေတြက ေလလြင့္ကေလးေတြအတြက္ ပိုက္ဆံမထည့္ခ်င္ၾကဘူးဆိုပဲ။
အခမဲ့ပညာသင္ေပးတဲ့အဖြဲ႔ကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဗ်ာ။
အင္မတန္မြန္ျမတ္တဲ့အစီအစဉ္ပါ။
စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိတာက စြန္႔ပစ္ပစၥည္းေတြနဲ႔ ထမင္းစားေနၾကရတဲ့ လူေတြအတြက္ သူတို႔ထမင္းလုတ္ကို
ပုတ္ခ်သလိုမ်ားျဖစ္ေနမလား။
ဘယ္တတ္ႏိုင္မလဲေလ သေဗၺသတၱာ ကမၼသကာ ေပါ့ေနာ္။

ေလာကမွာ အလႉခံပုဂၢိဳလ္ ၁၄မ်ိဳးရွိတယ္ဆိုတာသိရပါတယ္။
၁။ ဘုရားရွင္။
၂။ ပေစၥကဗုဒၶါ။
၃။ ဘုရားတပည့္သား ရဟႏၲာပုဂၢိဳလ္ (သို႔မဟုတ္) အရဟတၱဖိုလ္၌တည္ေသာ ပုဂၢိဳလ္။
၄။ အရဟတၱဖိုလ္ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳရန္က်င့္ၾကံေနေသာပုဂၢိဳလ္ (သို႔မဟုတ္) အရဟတၱမဂ္၌တည္ေသာ
ပုဂၢိဳလ္။
၅။ အနာဂါမ္ပုဂၢိဳလ္အား လွဴဒါန္းျခင္း (သို႔မဟုတ္) အနာဂါမိဖိုလ္၌တည္ေသာ ပုဂၢိဳလ္။
၆။ အနာဂါမိဖိုလ္ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳရန္ က်င့္ၾကံေနေသာပုဂၢိဳလ္(သို႔မဟုတ္) အနာဂါမိမဂ္၌တည္ေသာ ပုဂၢိဳလ္။ ၇။ သကဒါဂါမ္ပုဂၢိဳလ္(သို႔မဟုတ္) သကဒါဂါမ္ဖိုလ္၌တည္ေသာ ပုဂၢိဳလ္။
၈။ သကဒါဂါမိဖိုလ္ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳရန္က်င့္ၾကံေနေသာပုဂၢိဳလ္(သို႔မဟုတ္)သကဒါဂါမိမဂ္၌တည္ေသာ ပုဂၢိဳလ္။
၉။ ေသာတာပန္ပုဂၢိဳလ္ (သို႔မဟုတ္) ေသာတာပတၱိဖိုလ္၌တည္ေသာ ပုဂၢိဳလ္။
၁၀။ ေသာတာပတၱိဖိုလ္ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳရန္က်င့္ၾကံေနေသာပုဂၢိဳလ္(သို႔မဟုတ္) ေသာတာပတၱိမဂ္၌တည္
ေသာ ပုဂၢိဳလ္။
၁၁။ စ်ာန္အဘိညာဥ္ရေသာ ရေသ့။
၁၂။ သီလရွိေသာ လူ။
၁၃။ သီလမရွိေသာ လူ။
၁၄။ တိရစၧာန္။
အဲဒီ တဆယ္ေလးဦးေသာ အလႉခံပုဂၢိဳလ္ေတြကို လႉဒါန္းရာမွာ ရမယ့္အကိ်ဳးအျမတ္ေတြက
တိရစၧာန္တေကာင္ကို ေစတနာသံုးတန္ ျပ႒ာန္းၿပီး တနပ္စာ ၀ေအာင္ေကၽြးေမြးလိုက္ရင္ အဲဒီအလွဴရွင္ဟာ
ဘ၀ တစ္ရာ။
ဘာသီလမွ မရွိတဲ့ လူဆိုး, သူခိုး တေယာက္ကို တနပ္စာ ၀ေအာင္ေကၽြးေမြးလိုက္ရင္ ဘ၀တေထာင္။
သီလရွိတဲ့ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ ဘ၀တသိန္း။ သာသနာပမွာ စ်ာန္ရတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ ဘ၀ ကုေဋတသိန္း။
ေသာတာပန္ေလာင္း အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ ဘ၀ အသေခ်ၤ။
အသက္ရွည္ျခင္း၊ အဆင္းလွျခင္း၊ ခ်မ္းသာႀကီးျခင္း၊ ခြန္အားႀကီးျခင္း၊ ဉာဏ္ပညာႀကီးျခင္း-ဆိုတဲ့ အက်ိဳးတ
ရား ၅-ပါးကို ရတယ္ဆိုတာ ဘတ္ရပါတယ္။

အဲဒီပုဂၢိဳလ္ေတြကို ကြဲကြဲျပားျပားသိေအာင္ လုပ္ဘို႔ဆိုတာ က်ဳပ္အသိတရားနဲ႔ ဘယ္လိုမွမျဖစ္ႏိုင္တာအမွန္
ပါ။
အထူးသျဖင့္ လူဆိုးလား၊ လူေကာင္းလား ဆိုတာ ခြဲရအင္မတန္ခက္ပါတယ္။ ခ်ိဳ(ဂ်ိဳ)မပါဘူး။
စိန္အစစ္လား စိန္အတုလား ဆိုတာခြဲရတာထက္ လူကဲခပ္ရတာက ပိုခက္တယ္လို႔ ေရွးလူႀကီးေတြေျပာခဲ့
တယ္မဟုတ္ပါလား။
တခ့်ိဳက်ေတာ့ အလႉေတြထဲမွာ တရားအလႉက အျမတ္ဆုံး လို႔ဆိုၾကျပန္တယ္။
ဘယ္လိုအလႉမ်ိဳးမဆို
လွဴဘို႔ႀကံေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ျဖစ္ေနတဲ့ ေစတနာ။
လွဴေနတုန္းအခ်ိန္မွာ ျဖစ္ေနတဲ့ေစတနာ။
လွဴၿပီးတဲ့ေနာက္ပိုင္းမွာ ျဖစ္ေနတဲ့ ေစတနာ။
အဲဒီ အခ်ိန္သုံးခ်ိန္စလုံး ေစတနာအျပည့္အ၀ပါလ်င္ လက္ငင္းအ က်ိဳးေပးတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။
က်ဳပ္ရဲ့ေခြးကေလးကို က်ဳပ္ေကြၽးေမြးလာတာ ကိုးႏွစ္ျပည့္ပါၿပီ။
ေစတနာသုံးတန္ ျပတ္သားရဲ့လား။
က်ဳပ္ျပန္စဉ္း စားၾကည့္လိုက္တဲ့အခါမွာ တခါတေလ အစာေကြၽးရမယ့္အခ်ိန္ေရာက္လို႔ေကြၽးရေပမယ့္ စိတ္
မပါ့တပါေကြၽးမိတာမ်ိဳး၊ တခါတေလက် သြားစရာကိစၥေတြေပၚလာလို႔ အခ်ိန္မေရာက္ေသးပဲေကြၽးရတာမ်ိဳး၊
အလုပ္ကိစၥေပၚေနလို႔ ေနာက္က်ၿပီးေကြၽးရတာမ်ိဳး အဲဒီလိုအခ်ိန္ေတြ ရွိတတ္ပါတယ္။

အခ်ိန္ေရာက္လို႔ေကြၽးတဲ့အခါ အစာကိုစားေနက်အတိုင္းစားေပမယ့္ အခ်ိန္ေနာက္က်ၿပီးျဖစ္ျဖစ္ ေစာၿပီးျဖစ္
ျဖစ္ေကြၽးတဲ့အခါမွာေတာ့ အစာကိုဟက္ဟက္ ပက္ပက္မစားပါဘူး။
အဲဒီအခ်ိန္မ်ိဳးဆိုလ်င္ စားခ်င္စား မစားခ်င္ေန ဆိုၿပီး အငတ္ထားခဲ့တာမ်ိဳးရွိခဲ့ပါတယ္။

က်ဳပ္ဆိုလိုခ်င္တာက ကိုယ့္အိမ္မွာေမြးထားတဲ့ေခြး၊ ကိုယ့္ကိုအားကိုးၿပီး အသက္ရွင္ေနရရွာတဲ့ေခြးအေပၚ အခုလို ေဒါသစိတ္နဲ႔ ျပဳမူဆက္ဆံမိတဲ့အတြက္ က်ဳပ္ရမယ့္ အက်ိဳးနဲ႔ က်ဳပ္ခံရမယ့္အျပစ္ ဘယ္သင္းကပိုမ်ားမလဲဆိုတာ ေတြးရင္းေၾကာက္လာတာနဲ႔ တိရိစၧာန္ေစာင့္ေရွာက္ေရးဌာနကို ေပးပစ္ခ်င္စိတ္ေပါက္လာပါတယ္။
ခက္တာက သုံးလတႀကိမ္ အေမႊးၫွပ္ဘို႔ ဆိုင္ကိုပို႔ထားလ်င္ေတာင္ မ်က္လုံးေလးကလယ္ကလယ္နဲ႔ တအီ
အီ လုပ္ေနတတ္တဲ့ေခြးကို က်ဳပ္မခြဲရက္ဘူးဗ်ာ။
သူ႔ကို(ေခြး)ၾကည့္လိုက္တဲ့အခါ အိပ္ရာေပၚမွာ ေမွးေနတာကိုေတြ႔ရပါတယ္။
စိတ္ထဲမွာ ကုသိုလ္(အက်ိဳး)နဲ႔ အကုသိုလ္(အျပစ္)ဆိုတာကို ခ်ဉ္တြယ္မေနေတာ့ပဲ က်ဳပ္နဲ႔ေနေနသမွ် ကာလပတ္လုံး အတတ္ႏိုင္ဆုံးျပဳစုေစာင့္ေရွာက္မယ္ဆိုတဲ့ စိတ္ကအႏိုင္ယူသြားပါတယ္။
ေဆးခန္းသြားျပဘို႔ဆိုတာ က်ဳပ္ေခြးမွာ က်န္းမာေရးအာမခံ မရွိဘူးေလဗ်ာ။
ဒါေၾကာင့္ စပါးလင္ကို င႐ုပ္ဆုံထဲထည့္ေထာင္းၿပီး၊ ေရစိမ္လိုက္ပါတယ္။
သူ႔အိပ္ရာထဲကေန ထမင္းစားခန္းထဲကို အသာအယာေပြ႔ခ်ီလာၿပီး ပါးစပ္ကိုအတင္ဆြဲဟ၊ စပါးလင္ရည္
ေတြကို ေလာင္းထည့္လိုက္ပါတယ္။
ပထမေတာ့ သူဘုမသိဘမသိနဲ႔ဆိုေတာ့ စပါးလင္ရည္ေတြ သူ႔လည္ေခ်ာင္းထဲကို တိုက္႐ိုက္ဆင္းသြားပါ
တယ္။ ေနာက္ထပ္တိုက္ဘို႔လုပ္ေတာ့ ႐ုန္းေတာ့တာပဲ။
အခုေတာ့ ပုံမွန္အစာျပန္စားေနပါၿပီ။
ဘ၀ တစ္ရာခ်မ္းသာဘို႔ လုပ္တဲ့အလုပ္မဟုတ္ပါဘူး။ ေခြးကေလး ေနေကာင္းက်န္းမာဘို႔ပါ။

တရားအလႉက အျမတ္ဆုံးလို႔ေျပာတဲ့အတြက္ အက်ိဳးအျမတ္ရခ်င္လို႔မဟုတ္ပဲနဲ႔ ကရင္ေတြ ကရင္စာကို
ေလ့လာခ်င္စိတ္ရွိလာပါေစဆိုတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ ကရင္လိုရြတ္ထားတဲ့ ဓမၼစႀကၤာတရားကို နားေထာင္
ၾကည့္ၾကပါဦး။
ၿပီးေတာ့ စာလုံးေပါင္းေတြ မွားေနတာေတြ႔လ်င္ ျပင္ေပးၾကပါ။
ခင္ဗ်ားျပင္တယ္ဆိုတာ ကိုယ့္အမ်ိဳးသားကို ခ်စ္ျမတ္ႏိုးလို႔၊ မျပင္ဘူးဆိုလ်င္ ခင္ဗ်ား ကိုယ့္အမ်ိဳးသားအေပၚ
တာ၀န္မဲ့တာ။
တတ္ေယာင္ကားေတာ့ မလုပ္နဲ႔။
အဲဒီလိုလုပ္တယ္ဆိုလ်င္ေတာ့ ခင္ဗ်ားဟာ ကိုယ့္အမ်ိဳးသားစာေပကို ဖ်က္ဆီးတာပဲ။
က်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစ။




မင္းစိုးစံ
(အေ၀းေရာက္ ကရင္ဒုကၡသည္တဦး)