အေၾကြးျပန္ဆပ္ဘို႔ မေမ့ၾကနဲ႔
December 06, 2014
Saturday
By မင္းစိုးစံ
သူငယ္ခ်င္း ဒီႏွစ္ေဆာင္းက တမ်ိဳးႀကီးပဲေနာ္။ ေတာ္ေလးၾကာ ႏွင္းက်လိုက္၊ ေတာ္ေလးၾကာေနပူလိုက္နဲ႔ ဟိုး
အရင္တုန္းကနဲ႔ တူ႔ကိုမတူေတာ့တာ။ ၿပီးေတာ့ သစ္ပင္ေတြက အရြက္ေတြလည္း အေတာ္မ်ားမ်ားအကိုင္း
ေပၚမွာ က်န္ေနတာေတြ႔ရတယ္။ ၿခံ၀င္းထဲကသစ္ရြက္ေတြကို အပင္ေပၚကသစ္ရြက္ေတြကုန္မွ သိမ္းမယ္ဆို
ၿပီးေနေနလိုက္တာ သစ္ရြက္ေတြအကုန္မေၾကြခင္ ႏွင္းေတြက်လာလို႔ ျမက္ခင္းေပၚကသစ္ရြက္ကို ႏွင္းခဲ
ေတြ ဖုံးကုန္တယ္။
ေႏြေပါက္လာလ်င္ ျမက္ပင္အေတာ္မ်ားမ်ား ခါတိုင္းႏွစ္လို သန္သန္မာမာနဲ႔ ျပန္မွေပါက္ႏိုင္ပါ့မလားမသိဘူး။
အရင့္အရင္ႏွစ္ေတြတုန္းက ျမက္ခင္းေပၚမွာသစ္ရြက္ေတြမရွိေတာ့ ႏွင္းေတြအရည္ေပ်ာ္တာနဲ႔ ျမက္ပင္ေလး
ေတြဟာ နဂိုလ္အတိုင္း စိမ္းစိမ္း စိုစိုနဲ႔ ျပန္ေပါက္လာႏိုင္ေပမယ့္ လာမယ့္ႏွစ္မွာေတာ့ ျမက္ခင္းအတြက္ အ
ေျခအေန သိပ္ေကာင္းမယ့္ပုံမေပါက္ဘူးထင္တာပဲ။ ရာသီဥတုက မမွန္ေတာ့ဘူးေလ။
ကမၻာေပၚကေနရာတိုင္းလိုလိုမွာ ဟိုေနရာက ေျမၿပိဳလ်င္ ဒီေနရာက ေရႀကီး၊ ဒီေနရာက ငလ်င္လႈပ္လ်င္ ဟို
ေနရာက မုန္တိုင္း၀င္၊ ေတာင္ၿပိဳတဲ့ေနရာၿပိဳ၊ ေခ်ာ္ရည္ပူေလာင္တဲ့ ေနရာနဲ႔၊ ေရာဂါဆန္းေတြခံစားေနရတဲ့ေဒ
သ၊ အငတ္ေဘးနဲ႔ရင္ဆိုင္ေနရတဲ့ ေဒသ၊ စစ္ပြဲေတြ သတင္းၾကည့္လိုက္လ်င္ အဲဒါမ်ိဳးခ်ည္းေတြ႔ရ ျမင္ရ ၾကား
ရေတာ့ ငါတို႔ေနေနတဲ့ကမၻာႀကီးဟာ အခုခ်က္ခ်င္းမ်ား ထ,ပ်က္ေတာ့မလားေပါ့ကြာ။
ကမၻာႀကီးမပ်က္ခင္ တိုင္းျပည္ေတြ အရင္ပ်က္ရလိမ့္မယ္၊ တိုင္းျပည္ထဲကမွ ေနရာအစိပ္အပိုင္းေလးေတြ
တခုခ်င္း တခုခ်င္း တျဖည္းျဖည္းခ်င္းပ်က္မယ့္သေဘာလို႔ အဲဒီလို နားလည္မိတယ္။
ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ျပည္ေထာင္စု ဗမာႏိုင္ငံေတာ္(ျပည္ေထာင္စု ျမမၼာႏိုင္ငံေတာ္) ဆိုတဲ့အထဲက က
ရင္ျပည္နယ္ကို ၾကည့္ၾကရေအာင္၊ မိဇံေတာင္ ကုန္ၿပီ။ ဘားမဲေတာင္လည္း သြားၿပီ။ ဇြဲကပင္ေတာင္ မသြား
တသြားျဖစ္ဘို႔ အရိပ္သန္းေနၿပီ။ တာစူေနၿပီ။ အဲဒါေတြက မ်က္ေစ့နဲ႔ ျမင္ႏိုင္ ေတြ႔ႏိုင္တဲ့ အရာ၀တၳဳေတြ။
အဲဒီလိုမျမင္မေတြ႔ႏိုင္တဲ့အရာေတြလည္း အမ်ားႀကီးရွိတယ္ သူငယ္ခ်င္း။
၂၀၁၄ ခုႏွစ္၊ (၁၆-၁၂-၂၀၁၄)အဂၤါေန႔ကေနစၿပီး (၂၂-၁၂-၂၀၁၄)တနလၤာေန႔အထိ (၆)ရက္တိတိအလင္း
ေရာင္လံုး၀မရွိပဲ ကမၻာႀကီးေမွာင္ေနမယ္လို႔ နာဆာအဖြဲ႔ ႀကီးကေျပာလိုက္တာ မင္းသိမွာေပါ့။ ကရင္ျပည္နယ္ေရရွားေတာ့မယ္။
အနာဂါတ္ကရင့္မ်ိဳးဆက္သစ္ေလးေတြ အသတ္ခံရေတာ့မယ္။ မင္းယုံရဲ့လား။
ကမၻာႀကီး ၆ရက္ေလာက္ ေမွာင္မွာနဲ႔ ကရင္ျပည္နယ္ ေရရွားမွာ၊ ကရင့္မ်ိဳးဆက္သစ္အသတ္ခံရမွာ ဘာဆိုင္
လို႔လဲဆိုၿပီး ေမးမလို႔လား။
ငါေရးတဲ့စာေၾကာင္းေတြကို ဆုံးေအာင္ဘတ္ၿပီးလ်င္ေတာ့ မင္း သေဘာေပါက္မွာပါ။
ဗမာစစ္အာဏာရွင္အဆက္ဆက္ကို မင္းျပန္ၾကည့္လိုက္ အေစာဆုံး သမၼတႀကီးဦးေန၀င္းေပါ့ကြာ။
ေနာက္ေတာ့ ဗိုလ္စိန္လြင္ ဦးေမာင္ေမာင္ ဗိုလ္ေစာေမာင္ ဗိုလ္သန္းေရႊ ဗိုလ္သိန္းစိန္ စသည္ျဖင့္ေပါ့။
သမၼတေဟာင္း ဦးေန၀င္းေခတ္တုန္းက ငါတို႔တေတြရဲ့ ေျခၫွပ္ရာဘာဘိနပ္ေပၚမွာ ဘယ္ဘက္က ေန၀င္း
ညာဘက္က စန္းယု ဆိုတဲ့နံမည္ေတြကို ဓါးေျမွာင္နဲ႔ထြင္းၿပီး စီးခဲ့ၾကတာမင္းမွတ္မိမွာပါ။
ေန၀င္းမေသ ရြာမျပန္ ဆိုတဲ့စာတမ္းကို ရင္ဘတ္ေပၚမွာ မင္းေရးခဲ့ေသးတာပဲ။
ငါတို႔နည္း ငါတို႔ဟန္နဲ႔ အတတ္ႏိုင္ဆုံး စစ္အာဏာရွင္ကို ဆန္႔က်င္ခဲ့ၾကတာ လို႔ေျပာလ်င္ ပိုမွန္မယ္။
သမၼတေဟာင္း ဦးေန၀င္းေသသြားတာၾကာခဲ့ေပမယ့္ မင္းေရာငါပါ ကိုယ့္ရြာကို မျပန္ႏိုင္ၾကေသးဘူး။
ျပန္ေတာင္မျပန္ႏိုင္ေတာ့ဘူး။
စစ္အာဏာရွင္ေတြ တိုင္းျပည္အုပ္ခ်ဳပ္မင္းလုပ္ေနသမွ် ဘယ္ေသာအခါမွ် ရြာျပန္ေရာက္မွာမဟုတ္ဘူး။
သမၼတေဟာင္း ဦးေန၀င္းတို႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး သန္းေရႊတို႔ က လူထုကိုေပၚေပၚတင္တင္ သတ္တယ္။ လက္ရွိသမၼတ ဦးသိန္းစိန္က်ေတာ့ လူထုကို တျဖည္းျဖည္းခ်င္း ၫွင္းၿပီးသတ္တယ္။
စိတ္ဓါတ္ေတြ ပ်က္ျပားေအာင္၊ ဘ၀ေတြ နာလန္မထူႏိုင္ေအာင္၊ နည္းမ်ိဳးစုံနဲ႔ၫွင္းဆဲၿပီးမွ အသက္ထြက္
ေအာင္လုပ္တယ္။
အဲဒီလို သတ္ေနတယ္ဆိုတာ မင္းျမင္ေအာင္ ငါဆက္ေရးျပမယ္။
သမၼတေဟာင္းဦးေန၀င္းရဲ့ေျမးေတြျဖစ္တဲ့ ဦးေက်ာ္ေန၀င္း၊ ဦးဇြဲေန၀င္းတို႔ နဲ႔ KNU, BGF, DKBA (ကလိုထူး
ေဘာ) KNU/KNLA Pc တို႔က စီးပြားေရးတာ၀န္ခံေတြ ကရင္ျပည္နယ္ထဲ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈနဲ႔ဆိုင္တဲ့ ကိစၥေတြ
အတြက္ ႏို၀င္ဘာ (၁၃)ရက္ေန႔က ဘားအံၿမိဳ့၊ ဇြဲကပင္ဟိုတယ္မွာေတြ႔ၿပီး ေဆြးေႏြးခဲ့ၾကတယ္ကြ။
အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအျပည့္အ၀မရေသးခင္ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈနဲ႔ဆိုင္တဲ့ စီးပြားေရးကိစၥရပ္ေတြ
လုပ္ဘို႔ သင့္၏ မသင့္၏ ဆိုတာနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး (Omni Focus Company)ရဲ့ မန္းေနဂ်င္းဒါ႐ိုက္တာ ဦးေက်ာ္
ေန၀င္းက
“အရင္ကလဲ ျပည္တြင္းစစ္ေတြ ႏွစ္ရွည္ျဖစ္ခဲ့တာပဲ။
ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈေတြ ဖြံ႔ၿဖိဳးမႈေတြ လုပ္ခဲ့ၾကတာပဲ။
တည္ၿငိမ္မႈမရွိလည္း လုပ္မွာပဲ။
႐ႈံးခဲ့ရင္ ဒါဟာကၽြန္ေတာ္ေရးတဲ့ သမုိင္းပဲ။
ႏိုင္ခဲ့ရင္လည္း ကၽြန္ေတာ့္သမုိင္းပဲ။” ဆိုတာေျပာသြားတယ္။
အဲဒီအစည္းအေ၀းပြဲမွာ KNU တပ္မဟာ (၇)စီးပြားေရးတာ၀န္ခံဗိုလ္မွဴး ေစာမိုးဇက္၊ တပ္မဟာ (၇)ဗ်ဴဟာမွဴး
ဗိုလ္မွဴးႀကီးေစာေဖာဒို၊ KNU, KNLA Pc စီးပြားေရးတာ၀န္ခံေစာကေပၚထူး စတဲ့ ကရင္ေခါင္းေဆာင္ေတြ ပါ
တယ္တဲ့။
ေက်ာက္မီးေသြးနဲ႔လည္ပတ္ႏိုင္တဲ့ မဂၢါ၀ပ္ (၃၀၀၀)၊ထြက္မယ့္ လွ်ပ္စစ္စက္႐ုံကို ေဆာက္မလို႔တဲ့ဗ်ား။
ျပည္တြင္းက ေက်ာက္မီးေသြးေတြကို အဓိကသုံးသြားမယ္၊ မေလာက္လ်င္ ၾသစေတးလ် နဲ႔ အင္ဒိုနီးရွားက
ေန သြင္းမယ္လို႔ေျပာတယ္။
ဒီေနရာမွာ ဦးေန၀င္းရဲ့ေျမးက သူ႔သမိုင္းသူေရးေတာ့မယ္။ တနည္းအားျဖင့္ သူ႔အဘိုးမျဖဳတ္ႏိုင္ခဲ့တဲ့ကရင္မ်ိဳး
ကို သူျဖဳတ္မယ္ဆိုတဲ့ စိမ္ေခၚသံပဲသူငယ္ခ်င္း။
ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ရွမ္းျပည္နယ္ေတာင္ပိုင္း၊ ပင္ေလာင္းၿမ့ိဳနယ္ခြဲ၊ တီက်စ္ရြာမွာရွိတဲ့ ေက်ာက္မီးေသြး
စက္႐ုံေၾကာင့္ ေဒသခံေတြက်န္းမာေရးထိခိုက္သလို မီးေသြးျပာေတြက်တဲ့အိမ္က ၀က္ေတြဆိုရင္ သား
ေတာင္မေပါက္ႏိုင္ေတာ့ဘူး လို႔ေျပာတယ္။
အဲဒီေဒသက ကေလးသူငယ္ဦးေရတစ္သိန္းမွာ ၄၀၉၉.၆ေယာက္ဟာ အသက္႐ွဴလမ္းေၾကာင္းနဲ႔ဆိုင္တဲ့
ေရာဂါ ျဖစ္ေနတယ္ဆိုပဲ။
ဒီေတာ့ ကရင့္မ်ိဳးဆက္သစ္ေတြ ႐ွဴနာ႐ိွဳက္ကုံး ျဖစ္ေတာ့မယ္။ ၿပီးလ်င္ လူစဉ္မမွီပဲ စိတ္ဓါတ္ေတြက်မယ္။
ဒါ့အျပင္ မဂၢါ၀ပ္၅၀ထြက္တဲ့ ေက်ာက္မီးေသြးစက္႐ုံတစ္႐ုံတစ္႐ုံဟာ တစ္ႏွစ္ကို ေရဂါလန္ ဘီလ်ံ ၇၀အထိ သုံးရမွာဆိုေတာ့ ေျမေအာက္ေရခန္းေျခာက္မႈကို ၾကံဳေတြ႔ႏိုင္တဲ့အေၾကာင္း ဓာတုေဗဒပညာရွင္ ေဒါက္တာ
ခင္ေမာင္ညိဳ ေျပာထားတာ။
ဆိုေတာ့ မဂၢါ၀ပ္ ၃၀၀၀အတြက္ ေရဘယ္မွာသြားရွာမလဲ။ ကြၽန္းပင္စိုက္မလို႔လား။
ကြၽန္းပင္က သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ကို ထိန္းသိမ္းႏိုင္ဘို႔မေျပာနဲ႔ ေပါက္ေတာင္ေပါက္ႏိုင္ေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူး။
ေရမွမေလာက္တာ။ သူဆက္ၿပီးေျပာထားတာက
"ေက်ာက္မီးေသြးမွာ အဓိကလုိအပ္တာကေရပါ။
ေက်ာက္မီးေသြးစက္႐ုံေတြက Steam Turbine နဲ႔လည္ပတ္တဲ့အတြက္ ေရလုိအပ္တယ္။
ပင္လယ္ေရကုိ ဘိြဳင္လာမွာသုံးလုိ႔မရဘူး။
ေရသန္႔ပဲသုံးလုိ႔ရတယ္။
ေရသန္႔ေတာင္ ေရညိႇမတက္ေအာင္ ပုိးသတ္ထားရမွာျဖစ္တယ္" ဆိုတာကို ေဒါက္တာခင္ေမာင္ညိဳက ေျပာထားတာ။
ဆိုေတာ့ ကရင္ျပည္နယ္ကလူထု ေရငတ္ၾကရေတာ့မယ္။ ႐ႉနာ႐ိႈက္ကုံး ျဖစ္ၾကရေတာ့မယ္။
ၿပီးေတာ့ မခ်ိမဆန္႔ေရာဂါေ၀ဒနာေတြနဲ႔ ေစာေစာစီစီး အမ်ိဳးျပဳတ္ၾကရေတာ့မယ္။
သမၼတေဟာင္း ဦးေန၀င္းရဲ့ေျမး (Omni Focus Company)ရဲ့ မန္းေနဂ်င္းဒါ႐ိုက္တာ ဦးေက်ာ္ေန၀င္းေရး
မယ့္သမုိင္းဟာ ကရင္လူမ်ိဳးေတြအတြက္ ကံၾကမၼာဆိုးလို႔ ငါေျပာခ်င္တယ္။
သူ႔အတြက္ စီးပြါးေရးအရ တြက္ေျခကိုက္မယ္။
ၿပီးေတာ့ သူ႔အဘိုးမေၾကခဲ့တဲ့ ကရင္အမ်ိဳးျဖဳတ္ေရးဆိုတဲ့ သမိုင္းေပးတာ၀န္ကို အေကာင္းဆုံးထမ္းေဆာင္
သြားႏိုင္လိမ့္မယ္။
ဒါေၾကာင့္သူက သူ႔သမိုင္းသူေရးတာလို႔ ေျပာလိုက္တာေပါ့။
မင္းအမ်ိဳးေတြ အဲဒီလုပ္ကြက္မွာ ရွယ္ယာပါေနလားမသိဘူး။
မင္းအမ်ိဳးကို ရွယ္ယာ ၀င္မပါၾကနဲ႔လို႔ ေျပာဘို႔ မင္းမွာတာ၀န္ရွိတယ္ေနာ္။
မင္းအရက္မူးၿပီး စပါးက်ီေပၚက ျပဳတ္က်တုန္းက မင္းကိုေရမန္းေတြ ဆီမန္းေတြမန္းၿပီး သက္သာေအာင္လုပ္
ေပးခဲ့တဲ့ ေရမန္းဆရာရဲ့သြားကို မဆလ တပ္က ႐ိုက္ခ်ိဳးသြားတာ။ မင္းေသနတ္ကို ၀ွက္ထားေပးတဲ့ မီးဖြါးခါ
စ ကေလးအေမတေယာက္လည္း မဆလ စခန္းမွာ ၃ရက္နဲ႔ ၂ည အခ်ဳပ္ခံခဲ့ရတာ။
အဲဒါ မင္းမွာတာ၀န္ရွိတယ္။ ျပည္သူေတြအေပၚ မင္းျပန္ဆပ္ရမယ့္ အေၾကြးေတြ။
မင္းအတြက္ သူတို႔ေပးခဲ့တဲ့ သြားေတြအတြက္။ ႏို႔မစို႔ရလို႔ ဆာေလာင္ေနတဲ့ ကေလးငယ္အတြက္။
မျမင္ရႏိုင္တဲ့ တန္ဘိုးမျဖတ္ႏိုင္တဲ့ သားအမိႏွစ္ေယာက္ရဲ့ စိတ္ေ၀ဒနာေတြအတြက္။
ေလာကမွာေ၀ဒနာမွန္သမွ် အင္မတန္ အခံရခက္လွပါတယ္။
အဲဒီေ၀ဒနာေတြအားလုံးမွာ ဆာေလာင္မႈေၾကာင့္ခံစားရတဲ့ ေ၀ဒနာဟာအဆိုးဆုံးဆိုတာ မင္းအသိ။
ငါတို႔ ထမင္းငတ္ခဲ့ဘူးတယ္။ ငါတို႔ ေရငတ္ခဲ့ဘူးတယ္။
အဲဒါ မင္းတေယာက္ထဲအတြက္ ေပးဆပ္ခဲ့တဲ့ ငါတို႔လက္လွမ္းမီသေလာက္ ျပည္သူေတြ။
ငါတို႔လက္လွမ္းမမွီတဲ့ ေဒသက ျပည္သူေတြ၊ ငါတို႔မသိလိုက္တဲ့ ျပည္သူေတြ ဘယ္ေလာက္ရွိမလဲ။
၆၅ႏွစ္ဆိုတဲ့ ခရီးမွာ။
အဲဒါ မင္းျပန္စဉ္းစားၿပီး ဘာလုပ္သင့္သလဲဆိုတာ အရက္မမူးတဲ့အခ်ိန္မွာဆုံးျဖတ္။
အရက္မူးမွ ငိုသံပါႀကီးနဲ႔ ငါမွားပါတယ္ဆိုၿပီး လုပ္ေန႐ုံနဲ႔မၿပီးဘူး။
လူစိတ္ရွိေသးတယ္ဆိုလ်င္ ေျပာတာပါ။
က်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစ။
မင္းစိုးစံ
(အေ၀းေရာက္ ကရင္ဒုကၡသည္တဦး)
မွီျငမ္းကိုးကားထားသည့္ ေနရာဌာနမ်ား
http://www.news-eleven.com/local
http://www.hotnewsweekly.com/node/3775
https://www.facebook.com/sawsharphoehi