ေပါက္ကြဲမႈ ျဖစ္စဉ္

November 30, 2014
Sunday

“ EXPLOSIONS “

A fermenting pot of toddy bubbles with froth
A ram-shackled bamboo container resembles a toddler’s balancing act
And my hands holding the coconut cup become somewhat boneless.

Inside a dilapidated hut with a torn roof
and tattered thatch walls,
My beloved family barely tolerates the monsoon.

This meaningless life saddens my heart
Worse than an old rat’s hole
Absorbing a continuous flow of pouring toddy.

Vapors of anger evaporates,
as the jaw clenches and the tears burst.
What does the future hold for someone like me,
Being born under a useless rule of a military regime?

As Saing Htee Saing’s fists hit the wall,
With much resentment,
mine hits the palm tree
left and right,
Leaving bloodstained hands
contused and crushed.

Where is my family’s food for tomorrow’s tomorrows,
If--------I cannot climb
the palm tree?

MIN SOE SAN
A Karen Refugee from Afar
Translator (Mi Mi Oo)  

ေပါက္ကြဲမႈ ျဖစ္စဉ္

By မင္းစိုးစံ

ျမဴအိုးထဲက ထန္းရည္
အျမွဳပ္ေတြ ပလုံစီ
ရီတီတီ ၀ါးက်ည္ေထာက္
လမ္းေလွ်ာက္သင္တဲ့ ကေလးလိုယိုင္
အုန္းမႈတ္ခြက္ကိုင္တဲ့ ငါ့ရဲ႕လက္
အ႐ိုးမဲ့သလို ျဖစ္။

ငါခ်စ္တဲ့မိသားစု
ယိုင္ၿပိဳလုတဲအိုပ်က္
ထရံၿပဲနဲ႔ ေခါင္မိုးလန္
သည္မိုးဒါဏ္ မခံႏိုင္။

ဘ၀,က အဓိပၸါယ္မဲ့
မခ်ိတဲ့ငါ့ရင္ထဲ
ထန္းရည္ေတြ တြင္တြင္ေလာင္း
ၾကြက္တြင္းေဟာင္းထက္ဆိုး။

ေဒါသ,က အခိုးပ်ံ
အံႀကိတ္လို႔ခံလိုက္
မ်က္ရည္ေတြ ပ်ိဳက္ကနဲက်
ဘာမွ်သုံးလို႔မရတဲ့စနစ္
စစ္အစိုးရေခတ္မွာ လူျဖစ္ရတဲ့ဘ၀,
အနာဂါတ္ဆိုတာ ဘာလဲ။

စိုင္းထီးဆိုင္ရဲ့ လက္သီးက
နံရံကို ထိုးခ်လိုက္တဲ့အခ်ိန္
မေၾကနပ္မႈမ်ားစြာနဲ႔ ငါ့လက္သီး
ထန္းပင္ကို ဘယ္ညာ ပိတ္တီးလိုက္တယ္။

နီရဲေစးထန္းတဲ့ ငါ့ရဲ့လက္ေတြ
စုတ္ျပတ္မြေၾက။

မိသားစုအတြက္ထမင္း
မနက္ျဖန္ရဲ့ မနက္ျဖန္မ်ားအတြက္
ငါ ထန္းမတက္ႏိုင္လို႔ကေတာ့။

မင္းစိုးစံ
(အေ၀းေရာက္ ကရင္ဒုကၡသည္တဦး)
December 25, 2009