ကေလာင္ကိုင္လက္ကို ႐ိုက္ခ်ိဳးခ်င္စိတ္
(မင္းစိုးစံ)
“ပန္းမ်ားကို ပြင့္ေစသူ” ထဲက
ဂလဲ့စားေျခတဲ့ ဇာတ္လိုက္ “ထင္ေပၚ” ကို
စာဖတ္သူေတြအေတာ္ႀကိဳက္တဲ့ျပန္စာ
စာေရးဆရာမ,ႀကီး “ေဒၚခင္ႏွင္းယု”
စိုးရိမ္မႈႀကီးမားစြာနဲ႔
လက္ခံခဲ့ရ,ရွာသတဲ့။
“ငိုစရာရွိလည္း…..ငို
စိတ္ပူစရာရွိတာ….ပူပန္
ေၾကာက္စရာရွိတာလည္း….ေၾကာက္
ၿပီးေတာ့…
လုပ္စရာရွိတာ….လုပ္” ဆိုတဲ့
အမွာစကားေလး
စာေရးဆရာမ,ႀကီး “ေဒၚခင္မ်ိဳးခ်စ္” က
တခုတ္တရ,ေျပာျပသြားသတဲ့။
က်ဳပ္အျဖစ္က
သစ္နဲ႔ဝါးကို တြဲခင္းထားတဲ့
ခႏိုးခနဲ႔တံတားေပၚေလွ်ာက္ရင္း
ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းႀကီးမားစြာနဲ႔
သာယာတဲ့အသံၾကားရ,ဘို႔အေရး
ေၾကးစည္ကို စေကာ(ဆန္ေကာ)နဲ႔
ယပ္ခတ္ေပးေနတာဆိုေတာ့
စာဖတ္သူေတြကို
ဘာဆိုဘာမွ်
မေရးျပႏိုင္
မေျပာျပႏိုင္ခဲ့တဲ့ေနာက္။
က်ဳပ္ေလ….
ကေလာင္ကိုင္ေနတဲ့လက္ကို
႐ိုက္ခ်ိဳးပစ္ခ်င္တဲ့စိတ္ေတြ
ေပါက္ေနတယ္။
မင္းစိုးစံ
(အေဝးေရာက္ ကရင္ဒုကၡသည္တဦး)
(မင္းစိုးစံ)
“ပန္းမ်ားကို ပြင့္ေစသူ” ထဲက
ဂလဲ့စားေျခတဲ့ ဇာတ္လိုက္ “ထင္ေပၚ” ကို
စာဖတ္သူေတြအေတာ္ႀကိဳက္တဲ့ျပန္စာ
စာေရးဆရာမ,ႀကီး “ေဒၚခင္ႏွင္းယု”
စိုးရိမ္မႈႀကီးမားစြာနဲ႔
လက္ခံခဲ့ရ,ရွာသတဲ့။
“ငိုစရာရွိလည္း…..ငို
စိတ္ပူစရာရွိတာ….ပူပန္
ေၾကာက္စရာရွိတာလည္း….ေၾကာက္
ၿပီးေတာ့…
လုပ္စရာရွိတာ….လုပ္” ဆိုတဲ့
အမွာစကားေလး
စာေရးဆရာမ,ႀကီး “ေဒၚခင္မ်ိဳးခ်စ္” က
တခုတ္တရ,ေျပာျပသြားသတဲ့။
က်ဳပ္အျဖစ္က
သစ္နဲ႔ဝါးကို တြဲခင္းထားတဲ့
ခႏိုးခနဲ႔တံတားေပၚေလွ်ာက္ရင္း
ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းႀကီးမားစြာနဲ႔
သာယာတဲ့အသံၾကားရ,ဘို႔အေရး
ေၾကးစည္ကို စေကာ(ဆန္ေကာ)နဲ႔
ယပ္ခတ္ေပးေနတာဆိုေတာ့
စာဖတ္သူေတြကို
ဘာဆိုဘာမွ်
မေရးျပႏိုင္
မေျပာျပႏိုင္ခဲ့တဲ့ေနာက္။
က်ဳပ္ေလ….
ကေလာင္ကိုင္ေနတဲ့လက္ကို
႐ိုက္ခ်ိဳးပစ္ခ်င္တဲ့စိတ္ေတြ
ေပါက္ေနတယ္။
မင္းစိုးစံ
(အေဝးေရာက္ ကရင္ဒုကၡသည္တဦး)